Norbert Steger: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Norbert Steger (*1944), Oostenrijks politicus (FPÖ), vicekanselier 1983-1986 |
k typfouten, typos fixed: vice-president → vicepresident, vice-voorzitter → vicevoorzitter met AWB |
||
Regel 17:
| partij = [[Freiheitliche Partei Österreichs|FPÖ]]
}}
'''Norbert Steger''' (*[[Wenen]] [[6 maart]] [[1944]]) is een [[Oostenrijk]]s politicus ([[Freiheitliche Partei Österreichs|FPÖ]]). Hij was van [[24 mei]] [[1983]] tot [[21 januari]] [[1987]] [[vicekanselier van Oostenrijk]].
==Biografie==
Hij [[opleiding|studeerde]] van [[1964]] tot [[1970]] [[rechten]] aan de [[Universiteit van Wenen]]. Tijdens zijn studie sloot hij zich aan bij de [[Ring Freiheitlicher Studenten]] (RFS), de studentenafdeling van de [[Freiheitliche Partei Österreichs]] (FPÖ). In [[165]] werd hij gekozen tot voorzitter van de RFS. Naast zijn activiteiten voor de RFS was Steger lid van de universitaire zangvereniging.<ref name="wien.orf.at">wien.orf.at: [http://wien.orf.at/news/stories/2634639/ ''Norbert Steger feiert 70. Geburtstag''] - 6 maart 2014</ref> In [[1968]] richtte hij met medestanders de ''Atterseekreis'' ("[[Attersee (meer)|Attersee]]kring") op binnen de FPÖ. De ''Atterseekreis'' bracht meer [[liberalisme|liberaal-gezinde]] FPÖ'ers samen die zich verzetten tegen de [[Duits-Nationale Beweging|Duits-nationale stroming]] die traditioneel dominant is binnen de Freiheitliche Partei Österreichs.
In [[1975]] werd Steger
===Vicekanselier===
Bij de [[Oostenrijkse parlementsverkiezingen 1983|parlementsverkiezingen van 1983]] verloor de [[Sozialistische Partei Österreichs|SPÖ]] haar [[absolute meerderheid]] in Nationale Raad. [[Fred Sinowatz]], de leider van de SPÖ, begon daarop coalitieonderhandelingen met de FPÖ van Steger. Hoewel de FPÖ maar 12 zetels had in het parlement, kon de FPÖ de SPÖ aan een meerderheid helpen en de beide partijen vormden daarop een [[kabinet-Sinowatz|bondsregering]] die op [[24 mei]] [[1983]] aantrad. Het was de eerste keer in de [[geschiedenis van Oostenrijk]] dat de FPÖ deel ging uitmaken van een regering.<ref>De partij verleende niettemin in [[1970]] [[gedoogsteun]] aan de socialistische minderheidsregering onder [[Bruno Kreisky]].</ref> Steger werd [[vicekanselier (Oostenrijk)|vicekanselier]] en minister van Handel, Nijverheid en Industrie. Naast hem traden nog twee ministers van FPÖ huize aan alsmede drie staatssecretarissen.
Tijdens zijn vicekanselierschap kreeg hij het aan de stok met Duits-nationale elementen binnen zijn partij onder [[Jörg Haider]]. Tijdens een partijdag in [[Innsbrück]] op [[13 september]] [[1986]] moest Steger het onderspit delven en werd als partijleider vervangen door Haider die een verklaard tegenstander was van een coalitie met de sociaaldemocraten. [[Franz Vranitzky]], die Sinowatz als kanselier was opgevolgd, besloot in overleg met de top van de FPÖ om de coalitieregering te ontbinden en nieuwe verkiezingen uit te schrijven. Bij de [[Oostenrijkse parlementsverkiezingen 1986|verkiezingen van 23 november 1986]] boekte de FPÖ onder Haider een grote zege, maar omdat onderhandelingen voor een nieuw kabinet met SPÖ onbespreekbaar bleek, vormde Vranitzky een "Grote Coalitie" van SPÖ en [[Österreichische Volkspartei|ÖVP]]. Hiermee kwam er een einde aan het vicekanselierschap van Steger die op [[21 januari]] [[1987]] werd opgevolgd door [[Alois Mock]] (ÖVP).
===Na zijn vicekanselierschap===
Na zijn vicekanselierschap hervatte Steger zijn werkzaamheden als advocaat. Hij bleef advocaat tot aan zijn pensionering. Zijn rol binnen de FPÖ, die steeds verder naar rechts rukte, was onder het leiderschap van Haider uitgespeeld. Pas na de afscheiding van Haider en de zijnen van de FPÖ, groeide de rol van Steger binnen zijn partij.<ref
Namens de FPÖ is Norbert Steger sinds [[2010]] lid van de raad van bestuur van de radio- en televisieomroep [[ORF]].<ref>[http://www.wienerzeitung.at/nachrichten/kultur/medien/227375_ORF-Stiftungsraete-sind-komplett.html ''ORF-Stiftungsräte sind komplett''] - ''Wiener Zeitung'' 6 april 2010</ref>
| |||