Renaissance van de twaalfde eeuw: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Jean-Pierre Remy (overleg | bijdragen)
1 bron(nen) gered en 0 gelabeld als onbereikbaar #IABot (v1.4.2)
Regel 31:
[[Frankrijk]], [[Noord-Italië]] en [[Sicilië]] waren belangrijke cultuurcentra in de 12e eeuw. De stad [[Limoges]] was eeuwenlang, maar met name in de 12e eeuw, hèt centrum van metaalbewerking en [[Email (glazuur)|emaillekunst]] in Frankrijk. Zuid-Italië en Sicilië ondergingen sterk de invloed van de Arabisch-islamitische cultuur, wat resulteerde in de [[Arabisch-Normandische kunststijl]]. Het verfijnde Sicolo-Arabische [[ivoorsnijwerk]] uit Sicilië werd naar heel Europa geëxporteerd.
 
In Noordwest-Europa waren met name de stad [[Keulen (stad)|Keulen]] en het [[prinsbisdom Luik]] belangrijke centra. Maaslandse [[edelsmeedkunst|edelsmeden]] als [[Reinier van Hoei]], [[Godfried van Hoei]], [[Hugo d'Oignies]] en [[Nicolaas van Verdun]] smeedden wereldberoemde kunstwerken als het [[doopvont van Reinier van Hoei]] in de [[Sint-Bartolomeüskerk (Luik)|Bartholomeüskerk]] in [[Luik (stad)|Luik]], de Barbarossa-kroonluchter, het Karelschrijn en het Mariaschrijn in de [[Dom van Aken]], het [[Relikwieën van de Drie Koningen|Driekoningenschrijn]] in Keulen, de [[Noodkist]] in [[Maastricht]], het Onze-Lieve-Vrouweschrijn in [[Doornik]] en talrijke andere [[reliekschrijn]]en, [[reliekhouder]]s en [[Liturgisch vaatwerk (katholieke Kerk)|liturgische voorwerpen]]. In Maastricht was bovendien een belangrijk schilders- en beeldhouwersatelier gevestigd; Maaslandse 'metsen' (steenhouwers) waren actief in onder andere [[Utrecht (stad)|Utrecht]], [[Bonn]], [[Sticht Essen|Essen]], tot in [[Eisenach]] aan toe.<ref>Zie onder andere E. den Hartog, ''Romanesque Sculpture in Maastricht'' (2002), p.327.</ref> Maastrichtse en Keulse schilders worden geroemd in [[Wolfram von Eschenbach]]'s ''[[Parzival]]''.<ref>Parzival, III, 158, 14-16 ([https://web.archive.org/web/20071204125019/http://www2www.fh-augsburg.de/~harsch/germanica/Chronologie/13Jh/Wolfram/wol_pa03.html online tekst]).</ref>
 
Veel kunstwerken uit de 12e eeuw zijn verloren gegaan, vooral tijdens de [[beeldenstorm]]en van de 16e eeuw en de Franse revolutie aan het eind van de 18e eeuw. Gouden en zilveren siervoorwerpen werden omgesmolten om nieuwe producten aangepast aan de smaak van de tijd te kunnen maken. Rijkversierde manuscripten werden hergebruikt en muurschilderingen eenvoudigweg overgeschilderd. Het interieur van de [[Sint-Clemenskerk (Schwarzrheindorf)|Sint-Clemenskerk]] in [[Bonn]]-Schwarzrheindorf is een zeldzaam voorbeeld van 12e-eeuwse schilderkunst. De eeuwenlang dichtgemetselde Sint-Gabriëlskapel in de [[Kathedraal van Canterbury]] geeft met haar veelkleurige schilderingen en rijkbewerkte kapitelen een indruk hoe de gehele kerk er ooit uitzag.