David Pelletier: verschil tussen versies

Pelletier begon zijn carrière als paarrijder met [[Julie Laporte]]. Samen wonnen ze in 1992 en 1993 de Canadese nationale titels bij de novice en de junioren. Laporte en Pelletier werden in die jaren tevens respectievelijk 5e en 7e op de [[Wereldkampioenschappen kunstschaatsen junioren|WK junioren]]. In 1994 beëindigde hij de samenwerking met Laporte, om met [[Allison Gaylor]] vervolgens verder te gaan.<ref name="bio">{{en}} [httphttps://web.archive.org/web/20120630001736/http://sale-pelletier.com/bio/david/ Bio - David Pelletier], ''sale-pelletier.com'' (archive.org, 2012)</ref> Met haar werd hij in 1995 tweede bij de Canadese kampioenschappen; op de [[Wereldkampioenschappen kunstschaatsen 1995|WK 1995]] werden Gaylor en Pelletier vijftiende. Dit was tevens hun meest succesvolle seizoen. Individueel werd Pelletier dat jaar vierde bij de nationale kampioenschappen. In 1997/98 vormde hij een paar met de veel jongere [[Caroline Roy]], maar vlak voor de Canadese kampioenschappen kwam zijn eerste schaatspartner Laporte in 1998 om het leven bij een verkeersongeluk.<ref name="bio" /> Roy en Pelletier schaatsten ondanks alles een nette wedstrijd en eindigden op de zesde plaats.

Al in 1996 werd gepoogd om Pelletier aan [[Jamie Salé]] te koppelen, maar pas twee jaar daarna was hun samenwerking een feit.<ref>{{en}} [httphttps://web.archive.org/web/20120630001724/http://sale-pelletier.com/bio/1998-1999/ 1998–1999 - New Team, New Beginning], ''sale-pelletier.com'' (archive.org, 2012)</ref> Van 2000 tot en met 2002 waren ze Canadees kampioen bij de paren. Ze wonnen tevens tweemaal de [[ISU Grand Prix Kunstschaatsen|Grand Prix]]-finale (2001, 2002), tweemaal het [[Viercontinentenkampioenschap]] (2000, 2001) en éénmaal de [[Wereldkampioenschappen kunstschaatsen|WK]] ([[Wereldkampioenschappen kunstschaatsen 2001|2001]]). Op Salé en Pelletier lag veel druk om de Russische dominantie bij het paarrijden tijdens de [[Olympische Winterspelen 2002|Olympische Winterspelen in Salt Lake City]] te verbreken en goud te winnen. Tot ontsteltenis van de Canadese media en het publiek eindigden ze op de tweede plek, achter hun rivalen [[Jelena Berezjnaja]] en [[Anton Sicharoelidze]].<ref>{{en}} [httphttps://web.archive.org/web/20120630001731/http://sale-pelletier.com/bio/2001-2002/ 2001–2002 - An Olympic Season], ''sale-pelletier.com'' (archive.org, 2012)</ref> Ondanks de bezwaren accepteerden Salé en Pelletier toch de zilveren medaille. Een dag later bekende een Frans jurylid dat ze onder druk voor het Russische paar gestemd had, in ruil voor een eerste plaats voor de Franse ijsdansers [[Marina Anissina]] en [[Gwendal Peizerat]]. Het schandaal resulteerde in diverse schorsings en de stem van het Franse jurylid werd doorgestreept. Als gevolg daarvan was er een gelijke uitslag, waarna Salé en Pelletier later die week tijdens een speciale ceremonie alsnog ook de gouden medaille uitgereikt kregen. Het zorgde ook voor een ander jureringssysteem, wat in 2005 ingevoerd werd.