* [[Eerste Atjehexpeditie|Eerste expeditie naar Atjeh]] (1873). Op 26 maart 1873 stuurde regeringscommissarisgouvernementscommissaris [[Frederik Nicolaas Nieuwenhuijzen|Nieuwenhuijzen]], mede namens [[gouverneur-generaal]] [[James Loudon|Loudon]], een oorlogsmanifest gericht aan de [[Sultan (rang)|sultan]] van Atjeh, van wie men vermoedde dat hij de macht in het land had. Op het Nederlandse [[ultimatum]] kwam niet de gewenste reactie. Daarop landde de eerste expeditie onder [[opperbevelhebber|opperbevel]] van [[generaal-majoor]] [[Johan Harmen Rudolf Köhler|Köhler]] op de kust van Atjeh met als doel de tuchtiging van de bevolking om daarna een traktaat te kunnen sluiten. De expeditie werd versneld naar Atjeh gestuurd omdat er geruchten gingen dat de sultan van Atjeh in onderhandeling was, mogelijk met [[Italië]] en de [[Verenigde Staten]], om zijn neutraliteit te behouden. Deze eerste Nederlandse inval liep uit op een vervroegde terugkeer der troepen, omdat de Atjehers te sterk waren en de opperbevelhebber zelf dodelijk getroffen werd door een kogel.
* [[Tweede Atjehexpeditie|Tweede expeditie naar Atjeh (1873-1874)]]. Gedurende de Tweede expeditie, onder leiding van [[generaal]] [[Jan van Swieten|Van Swieten]], werd de [[Kraton (paleis)|kraton]] veroverd, waarop de expeditie en de oorlog als beëindigd werd beschouwd en Atjeh als overwonnen. Er werd een kleine bezettingsmacht achtergelaten ter verdediging van het veroverde en om op vreedzame wijze toenadering te zoeken tot de bevolking.
