Vasili Vladimirovitsj Petrov: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
AWossink (overleg | bijdragen)
+wikify
Regel 7:
|}
== Vasili Vladimirovitsj Petrov ==
'''Vasili Vladimirovitsj Petrov''' (Ru[[Russisch]]: Васи́лий Влади́мирович Петро́в),. fysicus([[Obojan]], gespecialiseerd in experimenteel onderzoek. Geboren op [[19 juli]] [[1761]] (Gregoriaanse kalender) in Obojan, in het toenmalige district- [[BelgorodSint-Petersburg]], nu[[3 deel van deaugustus]] [[oblast Koersk1834]].), Petrovwas overleed ineen [[Sint-PetersburgRusland|russisch]] opfysicus, 3gespecialiseerd augustusin 1834experimenteel onderzoek. Hij was een autodidact-elektricien, benoemd tot lid van de [[Russische Academie van Wetenschappen]] in Sint-Petersburg in 1809, waar hij al sinds 1802 de status van corresponderend [[Academielid]] had.
<br />
Vasili Vladimirovitsj Petrov (Ru: Васи́лий Влади́мирович Петро́в), fysicus, gespecialiseerd in experimenteel onderzoek. Geboren op 19 juli 1761 (Gregoriaanse kalender) in Obojan, in het toenmalige district [[Belgorod]], nu deel van de [[oblast Koersk]]. Petrov overleed in [[Sint-Petersburg]] op 3 augustus 1834. Hij was een autodidact-elektricien, benoemd tot lid van de [[Russische Academie van Wetenschappen]] in Sint-Petersburg in 1809, waar hij al sinds 1802 de status van corresponderend [[Academielid]] had.
 
== Biografie ==
Vasilij Petrov werd geboren in een gezin, waar de vader priester binnen de [[Russisch-orthodoxe kerk]] was. De jonge Petrov voltooide zijn middelbare schoolopleiding in [[Charkov]] en studeerde daarna op de lerarenopleiding van [[Sint-Petersburg]].
==== Begin carrière ====
In 1788 kreeg Petrov een positie als leraar mathematicawiskunde en natuurkunde aan het college voor de mijnindustrie in [[Barnaoel]]. In 1791 werd hij overgeplaatst naar [[Sint-Petersburg]] om daar les te geven in mathematicawiskunde en Russisch aan een militair college voor ingenieurswetenschappen behorend bij het [[Izmajlovski regiment]].
In 1793 werd Petrov uitgenodigd om aan het Medische Academie voor chirurgie van Sint-Petersburg mathematicawiskunde en natuurkunde te doceren, een opleiding die deel was van het militaire ziekenhuis.
In 1795, in het kader van zijn werk aan het Medische Academie voor chirurgie werd hij benoemd tot [[buitengewoon hoogleraar]]. In de jaren die volgde, bouwde hij, zeker voor die tijd, een indrukwekkend goed uitgerust laboratorium op met geavanceerde apparatuur, dat vooral afkomstig was uit een verzameling van onderzoeksinstrumenten van de koopman Boetoerlin uit [[Moskou]].
<br />
 
==== Belangrijke publicaties ====
Zijn eerste officiële publicatie verscheen in 1801, 'Een collectie natuur- en scheikunde experimenten en observaties'. Het merendeel van de beschreven experimenten hadden het verbrandingsproces als focus, en de testresultaten spraken de toen populaire [[Flogiston]]theorie tegen.
Ook zijn artikelen over het afgeven van fosforescerend licht in de wereld van dieren en mineralen kunnen zichgenieten nog altijd in historische en wetenschappelijke belangstelling verheugen.
 
<br />
Petrov kreeg dankzij zijn eerste wetenschappelijke publicatie de titel van gewoon hoogleraar. De ontdekking van [[galvanisch element]] en voltstroom, stimuleerden Russische geleerden om zelf een serie van onafhankelijke experimenten uit te voeren. In een publicatie die in 1803 in Sint-Petersburg verscheen, wordt verslag gedaan van deze wetenschappelijke proeven met stroom afkomstig van een elektrochemische stroombron (ook wel galvanisch element genoemd)..
De meest opvallende resultaten van deze experimenten zijn terug te vinden in de beschrijvingen van elektrolytische oxidatie van metalen ([[kwik]], [[lood]] en [[tin]]), van plantaardige olie, [[alcohol]], water; ook het produceren van elektrisch licht en witte vlammen tussen twee stukken houtskool.
 
<br />
''{Onderschriften bij de twee plaatjes:}''
Vlamboog
Regel 32 ⟶ 30:
 
In 1802 had Petrov één van zijn meest bijzondere successen met de ontdekking van de [[vlamboog]], ook wel elektrische boog genoemd. Hij leverde aantoonbaar bewijs dat dit praktisch toegepast kon worden bij het smelten en lassen van metalen, en bij desoxidatie van metalen uit erts en als lichtbron. In 1802 bouwde Petrov een enorme galvanische batterij, de meest krachtige [[zuil van Volta]] ooit, die uit 4200 koperen en zinken schijven bestond, die een [[elektromotorische kracht]] van ongeveer 1700 Volt kon opwekken. Hij onderzocht de eigenschappen van deze batterij als stroombron en toonde aan dat de werking van de batterij te danken was aan het elektrochemisch proces tussen metaal en [[elektrolyt]].
 
<br />
In 1804 kwam Petrov met zijn derde grote publicatie 'Nieuwe experimenten met elektrische stroom' dat in het teken stond van onderzoek naar elektriciteit door wrijving opgewekt. Al deze wetenschappelijke publicaties maakten Petrov tot één van de meest prominente Russische wetenschappers van de 19de eeuw.
In 1803 werd hij benoemd tot lid van de [[Russische Academie van Wetenschappen]]. Heel veel werk van de hand van Petrov op het gebied van natuurkundig, scheikundig en meteorologisch onderzoek is verschenen in de publicaties van de Russische Academie van Wetenschappen in St.Sint Petersburg.
Onder de redactie van Petrov werd in 1807 een vertaling uitgegeven van een Duits studieboek ‘De Fundamenten van Natuurkunde’ van de fysicus [[Schrader]] voor gebruik op het gymnasium. Dit tekstboek werd tot aan het begin van de dertiger jaren van de negentiende eeuw in het onderwijs gebruikt. Naar het oordeel van zijn tijdgenoten gaf Petrov geweldige hoorcolleges en was hij een begiftigd leider.
 
==== Onderzoek naar sneeuwkristallen ====
Petrov was ook één van de eerste wetenschappers die zich interesseerde in de fysische eigenschappen van sneeuw. Aan hem mag de ontdekking van de sublimatie van sneeuw toegeschreven worden en ook hoe de proefondervindelijke wetten van de sublimatie van sneeuw en ijs geformuleerd werden.
 
<br />
Vrijwel tegelijkertijd met Petrov, interesseerde zich ook de Japanse[[Japan]]se wetenschapper [[Doj-Tosjitsoera]] zich in de eigenschappen van sneeuw. Met uiterste nauwgezetheid maakte hij schetsen van sneeuwkristallen zoals hij ze onder de microscoop observeerde.
Later in de twintigste eeuw, kwam de Japanse kernfysicus [[Ukichiro Nakaya]] met een classificatie van sneeuwkristallen, waarbij hij had onderzocht in welke mate de enorme diversiteit van ijskristallen wordt beïnvloed door temperatuur en relatieve luchtvochtigheid. Dit werk werd gepubliceerd in 1954 en vormde de basis van een internationale classificatie van sneeuwkristallen.
 
<br />
==== Slot werkzaam leven ====
Naast zijn werk als docent aan het Medische Academie voor chirurgie, onderwees Petrov ook jarenlang natuurkunde en mathematicawiskunde aan de Kunstacademie en ook nog aan de militaire academie in Sint-Petersburg. Na 40 jaar trouwe dienst aan het Medische Academie voor chirurgie, in februari 1833 werd Petrov ‘tegen alle verwachtingen in’ met pensioen gestuurd met een toelage van 5000 roebel per jaar.
 
== Nagedachtenis ==
Na de dood van Petrov, had de algemene vergadering van de Academie een plan goedgekeurd om de nagedachtenis van Petrov te eren met een standbeeld bij zijn graf vanwege zijn jarenlange inzet als docent en zijn wetenschappelijke verdiensten. Maar dit besluit raakte in de vergetelheid.
Pas in 1892, tijdens de inrichting van het stroomvoorzieningsgebouw van de Keizerlijke Militaire-Medische Academie, werd met Keizerlijke toestemming besloten, dat alle gebouwen die in dienst stonden van de elektriciteitsvoorziening opgedragen werden aan de nagedachtenis van Vladimir Petrov. Ter ere van deze gelegenheid werd er een marmeren plaat met een toepasselijke inscriptie bevestigd in de machinekamer van het complex.
Ook is het plein in het centrum van de geboortestad Obojan van Vladimir Petrov naar hem vernoemd.