Anthony Leggett: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Kippenbot1 (overleg | bijdragen)
k N.a.v. hernoeming/verwijdering categorie
k Fix parameters
Regel 23:
Van 1967 tot 1983 was hij docent aan de [[universiteit van Sussex]]. In de lente van 1982 accepteerde hij het aanbod van de universiteit van Illinois te Urbana-Champaign om er ''MacArthur Professor of Physics'' te worden. Na een kort verblijf van acht maanden (die hij reeds had toegezegd) aan de [[Cornell-universiteit]] arriveerde hij in de herfst van 1983 in Urbana.
 
Leggetts onderzoek is met name gericht op [[superfluïditeit]] en [[supergeleiding]]. Het verschijnsel dat de isotoop [[Helium-3|<sup>3</sup>He]], een [[fermion]], beneden de 2 millikelvin supervloeibaar wordt (in 1972 ontdekt door [[Robert Coleman Richardson|Robert C. Richardson]], [[David Morris Lee|David M. Lee]] en [[Douglas Osheroff]]) werd door Leggett theoretisch verklaard met behulp van de [[BCS-theorie]].<ref>{{citeerCiteer boek
| Achternaamachternaam = Lang
| Voornaamvoornaam = Herman de
| Datumdatum = 2009
| Titeltitel = Canon van de Natuurkunde
| Uitgeveruitgever = Veen Magazines
| ISBN = 978-90-857-1235-0
| Bladzijdespagina's = blz. 246
| Taaltaal = nl
}}</ref>