Slag van Karari: verschil tussen versies

Op 2 september rukten de Mahdisten vroeg in de ochtend op naar de zariba. Tijdens deze stormloop werd duidelijk dat de superieure wapens van de Britten de doorslag in dit treffen zouden geven. De Mahdisten waren in aantal dan wel in de meerderheid, maar ze waren slechts gewapend met speren, [[musket]]ten en andere oudere geweren met bovendien te weinig munitie. De Britten daarentegen beschikten over artillerie (80 vuurmonden), machinegeweren en het nieuwe [[Lee-Enfield]] magazijngeweer. De artillerie begon de oprukkende Mahdisten van op zo'n 3000 meter te beschieten, de machinegeweren van op zo'n 1500 meter en de infanterie van op een 1300 meter. De slachting onder de Mahdisten was enorm. Diegenen die tot op 200 à 300 meter van de Britten naderden, zouden het niet navertellen, laat staan dat er troepen de zariba bereikten. De enige troepen die zich buiten de zariba bevonden (het [[kamelenkorps]]), moesten zich terugtrekken onder dekking van de marine om vernietiging te voorkomen.