Henk van der Meijden: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 23:
| website =
}}
'''Henk van der Meijden''' ([[Den Haag]], [[26 juni]] [[1937]]) is een [[Nederland]]s
== Biografie ==
Henk van der Meijden groeide, als oudste van twee kinderen, op in het Haagse Bezuidenhout. Zijn vader was slager en zijn moeder werkte bij de Bouwmeesterrevue. Hij bracht veel tijd door bij zijn oma, die een artiestenpension had. Zijn schrijfdebuut maakte hij in 1952 met een kort verhaal, in de kerkbode van [[Dominee De Wilde]].
== Journalist ==
Op 16-jarige leeftijd schreef Van der Meijden kinderverhalen voor [[Het Vaderland]]. Van het [[Haagsch Dagblad]] kreeg hij 5 cent per regel, waarvoor hij verslag doet van feesten en begrafenissen. Na het afronden van de MULO ging hij aan de slag als leerling-journalist bij de [[Nieuwe Haagsche Courant]]. In de daarop volgende jaren schreef hij ook korte verhalen voor De Spiegel en [[De Wereldkroniek]]. In de jaren zestig maakte hij reportages voor de tijdschriften [[Margriet (tijdschrift)|Margriet]] en [[Libelle (Nederlands weekblad)|Libelle]].
Van der Meijden schreef ook hoorspelen. Hij
;Telegraaf
Henk van der Meijden begon zijn werk voor [[De Telegraaf]] toen hij reportages schreef over de griepuitbraak in het Duitse [[Sennelager]]. Op 1 april 1958 trad hij officieel in dienst bij de krant als politieverslaggever op de Haagse redactie. In 1959 werd hij door hoofdredacteur Stokvis overgeplaatst naar de centrale redactie in Amsterdam, waar hij een eigen showbizzpagina kreeg. Eind jaren ’60 gaf hij de pagina de naam Privé.
Regel 37 ⟶ 39:
;Club Privé
Tussen 1974 en 1980 baatte Van der Meijden Club Privé uit aan het Amsterdamse [[Leidseplein (Amsterdam)|Leidseplein]]
▲Tussen 1974 en 1980 baatte Van der Meijden Club Privé uit aan het Amsterdamse [[Leidseplein (Amsterdam)|Leidseplein]] Welk Henk samen met Ruud Kallenbach heeft opgezet, Ruud later eigenaar van o.a. Hotel The Greenwich Village aan de Kerkstaat nr 25 te Amsterdam.
;Boeken
[[File:Henk van der Meyden (1974).jpg|thumb|Henk van der Meyden (1974)]]
Zijn boek “Privé over Privé” (1974) stond maanden op nummer één in de bestsellerlijsten. Deze titel werd gevolgd door “De Drie Bruiden van [[Anton Heyboer]]” (1974), “Privé Geheimen” (1976) en “Dat kan toch niet waar zijn” (1981).
| |||