Lesbianisme: verschil tussen versies

In de Zuidelijke Nederlanden werden wegens sodomie veroordeelde vrouwen net als mannelijke sodomieten middels de [[brandstapel]] ter dood gebracht - een zwaardere straf dan elders in Europa gangbaar was, waar zulke vrouwen doorgaans op een "vrouwelijke" wijze terechtgesteld werden door ze te verdrinken of levend te begraven.<ref name="verlangen1" /> In de loop van de 17e eeuw liep zowel in de Noordelijke als de Zuidelijke Nederlanden de vervolging van sodomieten sterk terug, waarbij die van vrouwen geheel verdween.<ref>"Verzwegen verlangen. Een geschiedenis van homoseksualiteit in België", p. 89.</ref>

 

Door deze terughoudendheid van de overheid ontstonden in de 18e eeuw voor homoseksuele mannen al enkele [[Homohoreca|cafe's]] en netwerken, maar voor vrouwen, destijds ook wel tribades genoemd, zijn hier zo goed als geen sporen van. Wel konden welgestelde dames als [[Betje Wolff]] en [[Aagje Deken]] samenwonen en in romantische geschriften hun [[platonische liefde]] uiten. Tezelfdertijd waren er in [[Parijs]] hardnekkige roddels over een "sekte van Anandrynes" bestaande uit vrouwen die seks met elkaar hadden en mannen haatten en waarvan zelfs koningin [[Marie Antoinette van Oostenrijk|Marie Antoinette]] lid van zou zijn geweest.<ref>"Verzwegen verlangen. Een geschiedenis van homoseksualiteit in België", p. 102 en 134 e.v.</ref>