Frederick North: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 20:
===Premierschap===
North stond bekend als een vrij gewetensvolle eerste minister. Hij combineerde het met de functie Chancellor of the Exchequer en plaatste het beheer van de Britse financiën het hoogste op de politieke agenda. In het House of Commons werd hij geconfronteerd met een verdeelde oppositie en in 1772 werd hij benoemd tot ridder in de [[Orde van Kousenband]], als eerste premier sinds [[Robert Walpole]]. Dit bewees dat koning George III North volledig vertrouwde. In 1777 betaalde hij zelfs Norths persoonlijke schulden. In 1775
Onder North vonden belangrijke veranderingen plaats in het bestuur van India, Ierland en Canada. Hierdoor werd hij beschouwd als een succesvolle premier. Hij slaagde er echter niet in om de problemen in Amerika door de hoge belastingheffingen op te lossen. North loste de problemen niet op door onderhandelingen te beginnen, maar stuurde meer aan op een confrontatie. In 1775 aanvaardde hij echter om een meer vredevolle politiek te beginnen door de kolonies toe te laten om zelf hun oorlogs- en administratiekosten te betalen, maar dit nieuws bereikte Amerika pas na het uitbreken van de Amerikaanse Onafhankelijkheidsoorlog. North was verantwoordelijk voor de financiering van de Britse oorlogsvoering, die echter onsuccesvol bleek. Zo leed Groot-Brittannië nederlagen bij de [[Slag bij Saratoga]] in 1777 en de [[Slag bij Yorktown (1781)|Slag bij Yorktown]] in 1781.
Door deze nederlagen was er steeds meer oppositie tegen Norths regering. Na de slag bij Yorktown hoopte hij dat George III hem de toestemming zou geven om deel te nemen aan de vredesonderhandelingen, maar nadat een motie, waarin gevraagd werd om de oorlog met Amerika te beëindigen, door het parlement verworpen werd, nam North op 20 maart 1782 ontslag als premier nog voor er vrede gesloten werd.
In 1783 vormde North een alliantie met zijn voormalige opponent Charles James Fox om de regering onder leiding van [[William Petty (1737-1805)|Shelburne]] ten val te brengen. Hierdoor was de koning gedwongen om in april 1783 een regering te vormen onder leiding van de [[William Cavendish-Bentinck|hertog van Portland]]. In deze regering werd North minister van Binnenlandse Zaken. In december 1783 ontsloeg koning George III de regering, nadat ze door het parlement ten val werd gebracht. Daarna werd North vanop de oppositiebanken de belangrijkste criticus van de nieuwe premier, [[William Pitt de Jongere]].
| |||