Hendrik Andriessen: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
|||
Regel 40:
In de jaren 1927-49 was Andriessen docent [[muziektheorie]] en compositie aan het Amsterdams Conservatorium. Daarnaast doceerde hij orgel, improvisatie en [[Gregoriaanse muziek|gregoriaans]] aan de [[rooms-katholiek]]e Kerkmuziekschool te [[Utrecht (stad)|Utrecht]]. In 1934 verruilde hij zijn taak als organist in Haarlem voor die van organist en [[dirigent]] aan de [[Sint-Catharinakathedraal]] van het [[Aartsbisdom Utrecht (rooms-katholiek)|Aartsbisdom Utrecht]]. In die stad was hij vanaf 1937 ook [[conservatorium]]directeur.
Tijdens de [[Nederland in de Tweede Wereldoorlog|Tweede Wereldoorlog]] moest hij van 13 juli tot 18 december 1942 verblijven in het gijzelaarskamp [[Kamp Haaren|Haaren]] en het gijzelaarskamp van [[Kamp Sint-Michielsgestel|Sint-Michielsgestel]] (vanaf 6 november 1942). In 1958 werd Andriessen door de [[Stichting Kunstenaarsverzet 1942-1945]] gelauwerd met de [[Stichting_Kunstenaarsverzet_1942-1945#Prijs_van_de_Stichting_Kunstenaarsverzet|Prijs van de Stichting Kunstenaarsverzet]].
Van 1949 tot 1957 was hij directeur van het [[Koninklijk Conservatorium (Den Haag)|Koninklijk Conservatorium]] in [[Den Haag]]. Hij kon die functie combineren met het [[buitengewoon hoogleraar]]schap aan de [[Katholieke Universiteit Nijmegen]] (1952-63). Tegelijkertijd was hij ook als componist zeer productief. Hij beoefende alle mogelijke genres. Hij schreef onder meer twee [[opera (muziek)|opera]]'s: ''Philomela'' (1948-49, op een [[libretto]] van [[Jan Engelman]]) en ''De Spiegel van Venetië'' (1964, libretto [[Hélène Nolthenius]]).
| |||