Hopediamant: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k stijl; {feit}
Martix (overleg | bijdragen)
k →‎De vloek van de diamant: "naar naar scheiding"--> "na haar scheiding"; "in" én "om" (sluiten elkaar niet uit)
Regel 50:
Simon Frankel, waarvan wordt beweerd dat hij in financiële moeilijkheden verkeerde, had de diamant verkocht aan Jacques Colet die zelfmoord zou hebben gepleegd. De daarop volgende eigenaar, de [[Rusland|Russische]] prins [[Kanitowski]] zou de diamant hebben uitgeleend aan de Franse actrice [[Lorens Ladue]], die hij later zou hebben doodgeschoten. Zelf werd de prins gedood tijdens de Russische Revolutie. De juwelier Simon Mothearides zou zijn gedood door zijn eigen familie en de Turkse Sultan [[Abdülhamit II]], waarvan zijn gedwongen aftreden aan de diamant werd verweten, had diverse leden van zijn parlement laten vermoorden door toedoen van de diamant.
 
De actrice Mei Yohe gaf de Hope Diamant de schuld van haar ongeluk. In juli 1902, een paar maanden naarna haar scheiding van Lord Francis, vertelde zij de politie van [[Australië (land)|Australië]] dat haar minnaar Sterke Putman haar had verlaten en alle sieraden had meegenomen. Hoe onwaarschijnlijk ook, het paar verzoende zich een jaar later, maar scheidde uiteindelijk in [[1910]]. Gedurende haar derde huwelijk, met filmproducent [[George Kleine]], overtuigde ze hem een 15-delige serie te maken over de Hopediamant, genaamd: ''The Hope Diamond mystery''. Deze succesloze film voegde nog meer speculaties en fictieve personen toe om de reputatie van de diamant kracht bij te zetten. In 1921 huurde zij Henry Leyford Gates in om de film ''The mistery of the Hope Diamond'' te schrijven waarin zijzelf de rol van Francis Hope op zich nam. Ook deze film voegde meer fictieve personen en speculaties toe aan de vloek van de Hopediamant. [[Jean-Paul Marat]] werd onder andere toegevoegd als slachtoffer van de diamant. Mey Yohe droeg ook haar namaakexemplaar van de diamant om zo meer publiciteit te krijgen en haar carrière nieuw leven in te blazen.
 
De plotselinge dood van Olive Muriel Thompson, de vrouw van Lord Francis Hope, in 1912 wordt ook toegeschreven aan de vloek van de diamant.