Alexander III van Schotland: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
hij zou pas op 4 september 8 worden |
k Robotgeholpen doorverwijzing: Margaretha van Engeland - Koppeling(en) gewijzigd naar Margaretha van Engeland (Schotland) |
||
Regel 15:
'''Alexander III''' ([[Schots-Gaelisch|Gaelisch]]: ''Alasdair III'') ([[Roxburgh (dorp)|Roxburgh]], [[4 september]] [[1241]] - bij [[Kinghorn]], [[19 maart]] [[1286]]) was [[Lijst van koningen van Schotland|koning van Schotland]] van [[1249]] tot aan zijn dood. Alexander werd op zijn zevende koning toen zijn vader, [[Alexander II van Schotland]], op [[6 juli]] [[1249]] overleed. Op [[13 juli]] 1249 werd de nieuwe koning in [[Scone (Schotland)|Scone]] ingehuldigd.
Gedurende zijn minderjarigheid was er een strijd tussen twee facties aan het hof. De ene factie werd geleid door Walter Comyn, graaf van Menteith, de andere door Alan Durward, opperrechter van Schotland. Walter Comyn had de overhand in de eerste jaren van Alexanders minderjarigheid. Toen Alexander III in [[1251]] trouwde met [[Margaretha van Engeland (Schotland)|Margaretha van Engeland]], de dochter van [[Hendrik III van Engeland]], eiste Hendrik dat Schotland zich aan hem zou onderwerpen. Alexander weigerde hier echter gehoor aan te geven. In [[1255]] was er een ontmoeting tussen Hendrik en Alexander in [[Kelso (Schotland)|Kelso]]. Met hulp van de Engelse koning slaagde Alan Durward erin om Walter Comyn te vervangen als regent. Comyn bleef echter invloedrijk en twee jaar later gijzelde hij de jonge koning, waarmee hij Durward dwong hem een gelijk aandeel te geven in het landsbestuur.
Nadat hij in [[1262]] meerderjarig geworden was, maakte Alexander bekend dat hij de expansiepolitiek in de [[Buiten-Hebriden|Westelijke Eilanden]] (Buiten-Hebriden), begonnen door zijn vader, voort wilde zetten. Hij claimde de eilanden ten overstaan van koning [[Haakon IV van Noorwegen|Haakon IV]] van [[Noorwegen]], de heerser over de eilanden, en begon daarmee de [[Schots-Noorse Oorlog]]. Haakon wees de claim af en bereidde een invasie in Schotland voor. In [[1263]] resulteerde dat in de [[Slag bij Largs]]. De slag eindigde onbeslist, maar de invallende winter dwong Haakon om zich terug te trekken naar de [[Orkney-eilanden]], waar hij korte tijd later stierf. In [[1265]] werden de eilanden in het [[Verdrag van Perth]], tegen een kleine monetaire vergoeding en erkenning van de Noorse soevereiniteit over de Orkney- en [[Shetlandeilanden]], aan Schotland gegeven.
| |||