Toon (muziek): verschil tussen versies

Bij de naamgeving zijn ruwweg twee systemen te onderscheiden, namelijk met letters (A, B, C) of met [[Guidonische lettergrepen]] (do, re, mi). Er is nog enige verwarring tussen Nederlands en Engels enerzijds en Duits en Scandinavische talen anderzijds, want de B in Nederland en Engeland heet H in Duitsland en Scandinavië en de Bes in Nederland en Engeland heet B in Duitsland en Scandinavië. In het Nederlands kan men een toon met een halve toonafstand verhogen door achter de letter -is te zetten. A wordt dan Ais, B wordt Bis etc. Dubbel verhogen kan ook door achter een letter -isis [giesies] te zetten (G wordt Gisis, D wordt Disis). Een halve toon verlagen kan men doen door -es achter de letter te zetten. B wordt Bes, D wordt Des, maar A wordt As en E wordt es. Dubbel verlagen kan ook, door achter de letter -eses [esses] te zetten (beses, deses].