Offshore: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
|||
Regel 22:
De eerste [[half-afzinkbaar platform|half-afzinkbare platform]] werd per ongeluk uitgevonden in 1961. Blue Water Drilling Company bezat de uit vier kolommen bestaande afzinkbare ''Blue Water Rig No.1'', gebouwd in 1957. Ze gebruikten deze voor [[Royal Dutch Shell|Shell Oil Company]] in de Golf van Mexico om in 25 meter diep water te boren met het onderste deel van de romp op de bodem. Omdat de [[ponton]]s niet genoeg [[Wet van Archimedes|drijfvermogen]] hadden om het totale gewicht van het ''rig'' te ondersteunen werd het naar locatie gesleept op een diepgang tussen de bovenzijde van de pontons en de onderzijde van het dek. Men merkte op dat de bewegingen veroorzaakt door de deining op deze diepgang gering waren vergeleken met conventionele schepen. Blue Water Drilling en Shell besloten gezamenlijk het platform drijvend te gebruiken voor boring.
Sindsdien worden half-afzinkbare platforms specifiek ontworpen voor de offshore industrie. In 1963 werd het eerste echte half-afzinkbare platform gebouwd, de ''[[Ocean Driller (schip, 1963)|Ocean Driller]]'' van Odeco.<ref>[http://www.kingdomdrilling.co.uk/diggin/Milestones%20US%20Oil%20history.pdf Milestones and influences in US offshore history (1947-1997)]</ref> De grootste ramp met een half-afzinkbaar platform was het kapseizen van de ''[[Ocean Ranger]]'', ook van Odeco, tijdens een storm op 15 februari 1982 op de [[Atlantische Oceaan]], 315 kilometer zuidoost van [[St. John's (Newfoundland en Labrador)|St. John's]] bij de [[Grand Banks]], waarbij alle 84 bemanningsleden omkwamen.
=== Californië ===
| |||