Kloostergeloften: verschil tussen versies

De '''kloostergeloften''' of '''religieuze geloften''' zijn de publieke geloften van armoede, [[celibaat|zuiverheid]] en gehoorzaamheid die door [[kloosterling]]en en andere religieuzen in de [[Rooms-katholiekeKatholieke Kerk]], de [[Anglicaanse Kerk]] en de [[Oostersoosters-orthodoxe Kerkkerken]] worden afgelegd. Ze drukken een volledige toewijding aan de dienst van [[God (christendom)|God]] en van de naaste uit. De kloostergeloften beantwoorden aan de [[evangelische raden]].

In de [[Rooms-katholiekeKatholieke Kerk|Katholieke Kerk]] worden de kloostergeloften naar [[canoniek recht]] geregeld in de canons 654-658 van het Kerkelijk Wetboek (1983). Ze worden in het algemeen in de volgende twee stappen genomen: eerst de tijdelijke eerste geloften, en na een paar jaar de eeuwige geloften. Het doen van geloften wordt soms ook wel ''professie'' of ''inkleding'' genoemd.