Het geheim van de Eenhoorn: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k +defaultsort |
e-waardige aanvulling en aanpassing |
||
Regel 13:
| ISBN = 90 303 2515 1
}}
'''''Het geheim van de Eenhoorn''''' (oorspronkelijke Franse titel: ''Le Secret de la Licorne'') is het elfde album uit de stripreeks ''[[De avonturen van Kuifje]]'' van de Belgische tekenaar en [[scenarist]] van stripverhalen [[Hergé]] (1907-1983). Het verhaal verscheen voor het eerst als serie in ''Le Soir Jeunesse'', de jeugdbijlage van de Belgische Franstalige krant ''[[Le Soir]]'', van 11 juni 1942 tot en met 14 januari 1943
''[[De schat van Scharlaken Rackham]]'' vormt qua verhaallijn een rechtstreeks vervolg
Het verhaal verscheen voor het eerst in het Nederlands in de Belgische krant ''[[Het Laatste Nieuws]]''. Dat gebeurde vanaf 25 mei 1944 in dagelijkse afleveringen van één strook. De uitgave werd na 83 afleveringen op 2 september dat jaar afgebroken bij de bevrijding van de stad [[Brussel (stad)|Brussel]]. Het heette toen nog ''De erfenis van kapitein Haddock'' en de vertaling was van de hand van Marc F. Belloy, de redactie-secretaris van ''Het Laatste Nieuws''.
Regel 42:
== Achtergronden ==
De strip werd voor het eerst uitgebracht in ''Le Soir Jeunesse'', de jeugdbijlage van de Belgische Franstalige krant ''[[Le Soir]]'', van 11 juni 1942 tot en met 14 januari 1943<ref>{{fr}}[http://www.bellier.org/secret%20de%20la%20licorne%201942/vue1.htm TINTIN : Le Secret de La Licorne], bellier.org</ref> Zes dagen per week, behalve in de periode 5 tot en met 15 juli en zondags, werd in zwartwit één strook gepubliceerd, in totaal 174 stroken.
*Hergés vriend Gérard Liger-Belair, die een winkel in scheepsmodellen op schaal bezat, dook voor de weergave van een oud houten schip bibliotheken en archieven in. Hij legde Hergé de keuze voor van een Hollands koopvaardijschip, een Frans oorlogsschip en die van een Engels fregat. Hergé koos voor het Franse schip. Vervolgens bestudeerde Liger-Belair het boek 'Architectura Navalis', waaruit hij de gegevens haalde voor het tekenen van de details. Deze waren gebaseerd op de schepen ''Brillant'' en ''Soleil Royal'', die rond 1690 onderdeel vormden van de oorlogsvloot van de Franse koning [[Lodewijk IX van Frankrijk|Lodewijk XIV]]. De schepen hadden 56 kanonnen aan boord en behoorden tot die van de derde rang. Het boegbeeld, dat van een eenhoorn, werd overgenomen van een Engels fregatschip.<ref>{{aut|Assouline, Pierre}} (1996) ''Hergé. Biografie'', Meulenhof/Kritak, p. 193</ref> Desondanks werd het schip niet exact naar de werkelijkheid afgebeeld. Zo is het schip op het schilderij met het portret van ridder Hadoque te smal en zijn de kanonsluiken niet goed verdeeld.<ref>{{aut|Assouline, Pierre}} (1996) ''Hergé. Biografie'', Meulenhof/Kritak, p. 194</ref>▼
*[[Jacques Van Melkebeke]], een goede vriend van Hergé, wordt in het album op de voorgrond afgebeeld op pagina 2, vakje 14. Hij komt ook voor in drie andere Kuifjealbums.▼
In oktober 1943 ligt in het Frans de eerste albumversie in de boekwinkel. De eerste oplage, 30.031 exemplaren, werd in twee fasen gedrukt: in augustus-september en in december.<ref>Embs, Jean-Marie en Mellot, Philippe (2011) Verzamelaars en verzamelingen, nawoord p. 18, in: De Kuifje archieven. Het geheim van de Eenhoorn</ref>
▲
Hergé maakte bij het tekenen en schrijven gebruik van het in 1942 uitgebrachte boek ''L'Art et la Mer'' van [[Alexandre Berqueman]]. De omslag van het boek is zichtbaar op pagina acht van het album. In de Nederlandse uitgave heet het ''Marine''.<ref>Embs, Jean-Marie en Mellot, Philippe (2011) Wat doet Hergé ondertussen?, nawoord p. 2+3, in: De Kuifje archieven. Het geheim van de Eenhoorn</ref>
▲
==Bewerkingen ==
| |||