Daimon: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Puzarka (overleg | bijdragen)
Versie 49153762 van Puzarka (overleg) ongedaan gemaakt - Ongewenst. Zeker het aanpassen van een correcte artikelnaam!
Regel 7:
 
== Griekse Daimonen ==
Later echter ontstond er een afzonderlijke klasse van goddelijke wezens, die men daimonen noemde. Volgens de dichters waren dit mensen uit de [[Gouden Eeuw (Nederland)|Gouden Eeuw]], die na hun dood daimonen waren geworden, beschermers van de mensen, die onzichtbaar op aarde rondzweefden. Zij waakten over recht en onrecht en schonken aan de mensen rijkdom. Het is evenwel de vraag, of de plaatsen bij de Griekse dichters, waar van deze daimonen gesproken wordt, niet in latere tijd zijn ingelast. De [[filosofie|wijsgeren]] hebben de leer van de daimonen meer ontwikkeld. Sinds men begonnen was ook de [[heros (mythologie)|heroën]] als hogere wezens te vereren, plaatste men in rang tussen de goden en de heroën de klasse van de daimonen. Terwijl de goden zich al meer en meer van de omgang met de mensenwereld terugtrokken, vulden de daimonen de kloof, die aldus tussen goden en mensen ontstond, aan. Zij waren een middenklasse van wezens, die de mensen steeds nabij waren en evenals zij onderhevig aan [[vreugde]] en [[smart (gevoel)|smart]]. Zij probeerden opOp het [[Noodlot (term)|lot]] van de mensen konden zij een werkdadige invloed uit te oefenenuitoefenen.
 
=== Leer van de daimonen ===
Volgens de wijsgeer [[Plato (filosoof)|Plato]] brengen zij de bevelen en gaven van de goden naar de [[aarde (planeet)|aarde]] over en dragen de smekingen en gebeden van de mensen opwaarts tot hen. Het zijn bemiddelaars. Uit de scholen van de wijsheren ging de leer van die daimonen over in het [[Bijgeloof|volksgeloof]]. Men pleegde ze te onderscheiden in goede, [[Agathodaimon (mythologie)|Agathodaimon]]en, en in kwade, [[Alastor]]es, naarmate zij de mensen geluk of ongeluk aanbrachten. Vooral door de wijsgeer [[Socrates (filosoof)|Socrates]] won het geloof veld, dat ieder mens zijn persoonlijke daimon bezat, die hem van zijn geboorte af aan beschermde en zijn zedelijk leven bestuurde.<ref>Geert Roskam (2011): ''Socrates' goddelijke stem: enige commentaren uit de Oudheid'', in [[Hermeneus]] 83-3, blz. 134-139</ref> Men behoefde slechts één stap verder te gaan, om aan iedere mens twee daimonen, één goede en één boze toe te kennen, die over de richting van zijn daden strijd voerden.
 
== Romeinse daimonen ==