Concilie van Trente: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
k Wikipedia:Wikiproject/SpellingCheck. Help mee!, replaced: Rooms-katholieke Kerk → Rooms-Katholieke Kerk (4) met AWB
Regel 1:
[[Bestand:Tridentinum.jpg|right|250px|thumb|Een zitting van het Concilie van Trente in 1563]]
Het '''kerkelijk Concilie van Trente''' ([[1545]]-[[1563]]) ([[Latijn]]: ''Concilium Tridentinum'') is een van de algemene of [[oecumene|oecumenische]] [[concilie]]s. Het wordt gewoonlijk als 19e geteld en duurde van 1545 tot 1563 met drie zittingsperioden: 1545-1547, 1551-1552 en 1562-1563. Het had tot doel de misstanden en misbruiken binnen de [[Rooms-katholiekeKatholieke Kerk|Katholieke Kerk]] aan te pakken. Ook moest duidelijkheid worden geschapen omtrent verschillende door de [[protestantisme|protestanten]] betwiste geloofspunten.<ref>"Council of Trent", in: ''The Oxford Dictionary of the Christian Church'', red. F.L. Cross (2005).</ref>
 
==Verloop==
Regel 14:
*De openbaring bestaat enkel uit de Heilige Schrift en de kerkelijke traditie.
*De [[Vulgata]], de [[Latijn]]se [[Bijbelvertaling]], wordt voor de rooms-katholieken tot standaardtekst van de Heilige Schrift verklaard.
*De geloofswaarheden van de [[erfzonde]], de [[zaligmaking]], de 7 [[sacrament|sacramenten]]en, de [[aflaat|aflaten]], de [[heilige (christendom)|heiligenverering]] en het [[vagevuur]] worden opnieuw verduidelijkt en bevestigd.
*Het [[Latijn]] is de enige [[liturgie|liturgisch]]e taal.
*Geestelijken krijgen een verbod op [[cumulatie]] van kerkelijke ambten, hebben [[residentieplicht]] en moeten het [[celibaat]] respecteren.
Regel 22:
*Een [[bisschop]] diende [[theologie]] te hebben gestudeerd. (Deze bepaling maakte het voor de [[adel]] onmogelijk jongere zonen ergens een kerkelijk baantje te geven. Terzijde, intrekking van dit artikel was een van de wensen uit het [[Smeekschrift der Edelen]].)
 
De besluiten van het concilie waren er duidelijk op gericht de positie van de Rooms-katholiekeKatholieke Kerk te bepalen ten opzichte van de [[protestanten]]. Zodoende kan men dit concilie beschouwen als het hart van de zogenaamde [[contrareformatie]]. De besluiten van dit concilie hebben tot op de dag van vandaag geldingskracht in de Rooms-katholiekeKatholieke Kerk, al hebben de latere concilies wel accentverschuivingen gelegd.
 
Op het concilie werden in 126 stellingen (zgn. ''canones'') onderdelen van de protestantse leer als dwaling gekenmerkt. Voor katholieken die van de leer van de Rooms-katholiekeKatholieke Kerk afwijken en deze punten onderschrijven, gold en geldt het "[[Anathema]] Sit" = In de ban is hij. Niet alle kritiekpunten van de protestanten zijn door dit concilie verworpen.
 
De Kerk slaagde erin – dankzij het Concilie van Trente – haar grote morele en intellectuele invloed te behouden in de landen die katholiek waren gebleven. Na het [[Tweede Vaticaans Concilie]] werd de relatie met de protestanten beter, wat onder meer uitmondde in een wederzijdse [[dooperkenning]].