Henry David Thoreau: verschil tussen versies

Vaak beschuldigd van [[misantroop|misantropie]], pleitte Thoreau voor een naïeve levensstijl waarbij het individu vooral naar zichzelf luistert. Dat neemt niet weg dat hij ook als [[kluizenaar]] met [[empathie]] de [[filantropische]] pleitbezorger werd voor de lijdende mensheid. Een goed voorbeeld hiervan is zijn inzet voor het [[abolitionisme (slavernij)|abolitionisme]], waarbij hij zelfs zover ging om slaven te helpen naar Canada te ontsnappen. Hij zocht vrijwillig de eenzaamheid van Walden Pond op, nadat hij per ongeluk een bosbrand had veroorzaakt.<ref>[http://historyofmassachusetts.org/henry-david-thoreau-woods-burner/ Dagboek 31 mei 1850: "“I once set fire to the woods"]</ref> Mogelijk bracht het daaruit volgend conflict met de andere dorpsbewoners hem ertoe meer het 'gezelschap' van de natuur op te zoeken. Die eenzaamheid stelde hem in staat om zich in verwondering over te geven aan de studie van de natuur uit eerste hand. Thoreau bleef ook heel zijn leven vrijgezel.