Engelbert II van Berg: verschil tussen versies

Engelbert werd voogd van [[Hendrik VII (Rooms-koning)|Hendrik]], de minderjarige opvolger van Frederik II, en kroonde hem tot keizer in [[Aken (stad)|Aken]] in [[1222]]. Aangezien Engelbert voogd bleef, werd hij de machtigste figuur in het Rijk. Toen de graaf van Steinfurt rondom [[1226]] zijn deel van de [[heerlijkheid (bestuursvorm)|heerlijkheid]] [[Bredevoort]] aan hem verkocht en de graaf van [[Stadtlohn|Lohn]] zijn deel overgaf aan [[Otto I van Gelre]] de graaf van [[Hertogdom Gelre|Gelre]], begon de strijd om het gehele bezit van de heerlijkheid tussen [[Münsterland]] en Gelre. (Die strijd duurde twee eeuwen). Hij lag aan de basis van het verlenen van stadsrechten aan onder meer [[Wipperfürth]], [[Attendorn]], [[Brilon]], [[Siegen]], [[Werl]] en [[Herford (stad)|Herford]], en geldt als stichter van het Aartskeulse territorium tussen [[Maas]] en [[Wezer]] ("hertogdom Westfalen"). Op 7 november [[1225]] werd hij nabij [[Gevelsberg]], op terugweg van [[Soest (Duitsland)|Soest]] naar [[Keulen (stad)|Keulen]], bij een overval door onder meer Frederik van Isenberg, (een verwant,neef van Engelbert) vermoord. Alhoewel hij door velen als een heilige werd vereerd is hij nooit officieel heilig verklaard. Zijn feestdag is op [[7 november]].