Manuel Ávila Camacho: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
k Wikipedia:Stemlokaal/Modificatie Amsterdamconstructies, replaced: Japan → Japan (hoofdbetekenis) (2), rooms-katholieke Kerk → Rooms-Katholieke Kerk, Mexico-stad → Mexico-Stad, jaartallen ontlinkt per... met AWB |
||
Regel 19:
== Vroege jaren ==
Ávila Camacho werd geboren in een middenklassengezin uit de staat [[Puebla (staat)|Puebla]]. In
In
In [[1933]] werd hij onderminister van oorlog en marine en chef-staf van het Mexicaanse leger met de rang van [[generaal]]. Vier jaar later werd hij minister van oorlog, een functie die hij liet omdopen tot minister van defensie. In [[1938]] zorgde zijn optreden voor een snel einde aan de opstand van [[Saturnino Cedillo]].
Regel 28:
Velen hadden verwacht dat Cárdenas de linkse generaal [[Francisco J. Múgica|Francisco Múgica]] als presidentskandidaat voor zijn partij, de [[Institutioneel Revolutionaire Partij|Partij van de Mexicaanse Revolutie]] (PRM) zou benoemen. Cárdenas vreesde echter dat dit de rechtervleugel van de partij te veel zou vervreemden, dus in plaats van Múgica wees hij Ávila Camacho aan. Dit kwam voor velen als een verrassing, omdat Ávila Camacho relatief onbekend was. Critici noemden hem dan ook de '[[onbekende soldaat]]'.
Ávila Camacho's belangrijkste tegenstander was generaal [[Juan Andreu Almazán]], de kandidaat van de nieuwe [[Revolutionaire Partij van de Nationale Eenwording]] (PRUN). Almazán voerde een campagne gericht tegen de zittende politici, en profileerde zich als katholiek en pro-business. Almazán gooide hoge ogen onder veel zakenlieden, in de grote steden en in het noorden van het land. Uiteindelijk won Ávila Camacho de verkiezingen met 93,90% van de stemmen tegen 5,73% voor Almazán. De verkiezingen gingen echter gepaard met grootschalige onregelmatigheden en geweldsuitbarstingen. Op veel plaatsen, waaronder in Mexico-
== Presidentiële termijn ==
Ávila Camacho stond bekend als een vroom katholiek, en zijn termijn betekende het definitieve einde van het conflict tussen de Mexicaanse staat en de katholieke kerk. Terwijl zijn voorgangers [[antiklerikalisme|antiklerikaal]] waren geweest, maakte Ávila Camacho publiekelijk bekend dat hij een belijdend rooms-katholiek was (''"Soy creyente"'', "ik ben gelovig"). De al onder Cárdenas ingezette normaliseringsplolitiek ten opzichte van de
Zijn economisch beleid was een breuk met de voorheen socialistische economische politiek van Lázaro Cárdenas. Hoewel de privé-sector mocht groeien en werd gestimuleerd bleef de economie door de staat beheerst. Ávila Camacho organiseerde de economie grotendeels naar het idee van [[importsubstitutie-industrialisatie]]. Tijdens Ávila Camacho's termijn begon het [[Mexicaanse Wonder]], de dertig jaar durende opmerkelijke groei van de Mexicaanse economie. In
Na het uitbreken van de [[Tweede Wereldoorlog]] schaarden de Mexicaanse politici zich achter Camacho's pro-Geallieerde beleid. Na de [[aanval op Pearl Harbor]] verbrak hij de banden met de asmogendheden. De verdediging van [[Neder-Californië (schiereiland)|Neder-Californië]] werd versterkt uit angst voor een [[Japan (hoofdbetekenis)|Japan]]se aanval. Fascistische organisaties werden verboden en alle in Mexico woonachtige Duitsers en Japanners werden gedwongen in [[Mexico-Stad]] of [[Guadalajara (Jalisco)|Guadalajara]] te gaan leven. In mei
Voor de Mexicaanse economie had de oorlog over het algemeen een gunstig effect, daar de Verenigde Staten door de oorlogshandelingen een gewillige afnemer van Mexicaanse producten en grondstoffen werd. De diplomatieke betrekkingen met de Verenigde Staten werden nu definitief warmer. Ávila Camacho en [[Franklin D. Roosevelt]] tekenden het [[Braceroprogramma]], waarin Mexicaanse werkkrachten werden uitgenodigd in de Verenigde Staten te komen werken om het gebrek aan arbeidskrachten aldaar op te vullen. Dit was het begin van de grootschalige emigratie naar de Verenigde Staten. Verder werden de diplomatieke betrekkingen met het [[Verenigd Koninkrijk (hoofdbetekenis)|Verenigd Koninkrijk]], die na de [[Expropiación Petrolera|nationalisering van de olie-industrie in 1938]] waren verbroken, hersteld. Mexico was een van de oprichtende leden van de [[Verenigde Naties]].
Ávila Camacho stond bekend als een vroom, bescheiden, kalm en beleefd man, en had als bijnaam ''El Presidente Caballero'' ("de [[gentleman (titel)|gentleman]]-president"). Zijn broer [[Maximino Ávila Camacho]] was evenwel zijn tegenpool. Maximino stond bekend als een onbehouwen bruut en vechtersbaas, en had talloze buitenechtelijke kinderen. Tijdens Manuels presidentschap was hij gouverneur van [[Puebla (staat)|Puebla]], en hij was van mening dat hij als broer van de president de enige rechtmatige opvolger was. Hij zwoer [[Miguel Alemán Valdés|Miguel Alemán]], die ook in de race was als opvolger, te vermoorden als hij tot presidentskandidaat werd benoemd. Voor het zover kon komen overleed Maximinio echter.
De vorming van de [[eenpartijstaat]] werd onder Ávila Camacho's presidentschap afgerond. [[Vicente Lombardo Toledano]] werd als te links ervaren en afgezet als leider van de [[Confederatie van Mexicaanse Arbeiders]] (CTM), de aan de PRI gelieerde vakbond. Toledano werd vervangen door [[Fidel Velázquez]]. De [[Nationale Actiepartij]] (PAN) nam onder Ávila Camacho's termijn voor het eerst deel aan verkiezingen. Bij de [[congres van de Unie|Congresverkiezingen]] in
== Opvolging en nalatenschap ==
Maximino beweerde dat hij als broer van de president het recht had hem op te volgen, en beweerde [[Miguel Alemán Valdés|Miguel Alemán]], een andere kanshebber voor het kandidaatschap, te vermoorden als hij zou worden gekozen. Maximino overleed echter aan een hartaanval vlak voor het partijcongres, waardoor Ávila Camacho zonder veel problemen Alemán kon benoemen tot presidentskandidaat, die de verkiezingen won en dus zijn opvolger werd.
Ávila Camacho trok zich terug uit de politiek en ging wonen in zijn haciënda in de deelstaat [[Mexico (staat)|Mexico]], waar hij in
{{StartOpvolging}}
|