Joegoslavische partizanen: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
+ onderschrift , "Borci Četvrte crnogorske proleterske brigade i Prvog krajiškog odreda u Janju kod Jajca 1942." |
|||
Regel 13:
De Duitsers en de Italianen zagen tijdens de bezetting in 1941-1945 de partizanen als ''bandieten'' jegens wie niet het oorlogsrecht in acht hoefde te worden genomen. De Partizanen en hun rol werden in de tijd na de oorlog gemythologiseerd en vertegenwoordigden een groot deel van de vanzelfsprekendheid van het socialistische Joegoslavië: het benadrukken van de gezamenlijke strijd tegen met name de Duitse en Italiaanse bezetters vormde onder president [[Josip Broz Tito|Tito]] een belangrijk element van de staatsideologie, waarin omwille van bevordering van de ''bratstvo i jedinstvo'' ([[broederschap en eenheid]]) de onderlinge nationale en etnische twisten en daarbij gepleegde misdaden werden verdoezeld (zie ook [[genocide]] en [[etnische zuivering]]).
Overal in de voormalige Joegoslavische federatie zijn gedenkstenen en andere -tekens te vinden uit de periode onder Tito (tot 1980). Daarop wordt steevast wel gememoreerd aan de strijd tegen de bezetters en de door deze jegens de bevolking gepleegde misdaden (waaronder vooral ter afschrikking dienende represailles voor sabotage en andere verzetsacties door het in grote aantallen executeren van gegijzelde burgers; zie ook onder [[Kragujevac]]) terwijl echter geheel en al voorbijgegaan wordt aan het onwelgevallig feit van die verdeeldheid onder de Joegoslaven en de wederzijds door partizanen gepleegde schendingen van het [[Internationaal humanitair
Het meest verzwegen, werden de verdrijving van de [[Donau-Zwaben]] en [[Volksduitsers]] (zie ook [[Verdrijving van Duitsers na de Tweede Wereldoorlog]], [[Hongaren|Hongaarse]] en [[Italië|Italiaanse]] minderheden) en de misdaden die de Joegoslavische partizanen tijdens de Tweede Wereldoorlog begingen, zoals de [[doodstraf|executies]] van [[Volksduitsers]] en ook van [[Serviërs]], [[Kroaten]] en [[Slovenen]], onder meer bij het incident dat bekend werd onder het [[Bloedbad van Bleiburg]].
Dit duistere hoofdstuk van de veelal geromantiseerde partizanen-geschiedenis was een taboe gedurende de [[Socialistische Federale Republiek Joegoslavië|Socialistische Federale Republiek van Joegoslavië]] en later, als gevolg, creëerde het een reactie in de vorm van nationalistische [[propaganda (communicatie)|propaganda]], waarvan de invloed merkbaar bleef tot in de [[
{{Commonscat|Yugoslav Partisans|Joegoslavische partizanen}}
| |||