Lodewijk II van Bourbon-Condé: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
EcrituresBot (overleg | bijdragen)
k →‎top: Link Fronde geactualiseerd, replaced: FrondeLa Fronde met AWB
Robbot (overleg | bijdragen)
k Robotgeholpen doorverwijzing: La Fronde - Koppeling(en) gewijzigd naar La Fronde (opstand)
Regel 45:
[[Bestand:Episode of the Fronde at the Faubourg Saint-Antoine by the Walls of the Bastille.png|thumb|260px|Condé en Turenne strijden voor de poorten van Parijs.]]
 
Condé speelde een belangrijke rol in de [[La Fronde (opstand)|Fronde]], de rebellie van het Franse parlement tegen de Franse koning. Zijn broer Armand en vooral zijn zus Anna, de hertogin van Longueville, die veel lobbywerk deed voor de Fronde, en haar man, behoorden tot de eerste Fronde, evenals [[maarschalk Turenne]]. Mazarin verhoogde de belasting waarop het Parlement de bevoegdheid verlangde om de regering te controleren. Er werden barricades opgeworpen in de stad en toen het onrustig bleef nam de regentes haar toevlucht in [[Saint-Germain-en-Laye]]. In 1649 bezette Condé in opdracht van Mazarin Parijs zodat het hof kon terugkeren. Aan de opstandelingen werd een generaal pardon verleend. Zijn loyaliteit nam af toen hij in de problemen raakte aan het hof, waar men in hem een groot gevaar zag. In januari 1650 veroorzaakte zijn arrestatie door Mazarin opstanden in de provincie.<ref>Balmand, P. (1996) Geschienis van Frankrijk, p. 113-116.</ref> Op 26 maart schreef hij een brief aan [[Christina I van Zweden|Christina van Zweden]] om hem te helpen.<ref>Quilliet, B. (1987) Christina van Zweden : een uitzonderlijke vorst, p. 319-320.</ref>
 
Nadat hij, zijn broer en zijn zwager zonder proces een jaar waren gevangen waren gehouden in [[Vincennes (Val-de-Marne)|Vincennes]], koos het Parlement voor de Fronde en voor Condé.<ref>Mazarin liet de gevangenen persoonlijk vrij in [[Le Havre]] (februari 1651) in de hoop daar voordeel uit te halen.</ref> Condé lag evenwel al snel overhoop met het parlement en liet zich als gouverneur in [[Guyenne]] benoemen. Condé startte een tweede Fronde vanuit Bordeaux, ook wel 'de Rebellie van de Prinsen' genaamd, aangezien een aantal prinsen en prinsessen uit het Huis Bourbon hierbij betrokken waren. Condé sloot op 6 november 1651 een verdrag met Spanje tegen een aanzienlijke vergoeding en voordelige afspraken over de verdeling na de strijd. <!--Hij had de steun van [[Oliver Cromwell]] en [[Christina I van Zweden]]. In het voorjaar verliet hij Guyenne.-->