Michael Portillo: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
|||
Regel 1:
[[Bestand:Michael Portillo by Regents College cropped.jpg|thumb|Michael Portillo in 2008]]
'''Michael Denzil Xavier Portillo''' ([[Bushey]], [[Hertfordshire]], [[26 mei]] [[1953]]) is een [[Verenigd Koninkrijk (hoofdbetekenis)|Brits]] [[journalist]], mediafiguur, voormalig [[Conservative Party (Verenigd Koninkrijk)|Conservatief]] [[politicus]] en voormalig Brits [[Ministerie van Defensie (Verenigd Koninkrijk)|minister van Defensie]].
== Biografie ==
Hij werd geboren in een gezin met een [[Spanje|Spaanse]] vader, Luis Gabriel Portillo (1907-1993), en een Schotse moeder, Cora Blyth, dochter van de eigenaar van een fabriek waar uit [[Vlas (gewas)|vlas]] [[linnen]] werd gemaakt in het Schotse [[Kirkcaldy]]. Zijn vader moest destijds zijn geboorteland [[Spanje]] ontvluchten, omdat hij een [[Republikeinen (Spanje)|republikein]] was, de verliezende partij tijdens de door [[Francisco Franco|Franco]] gewonnen [[Spaanse burgeroorlog]].
=== Britse politiek ===
Portillo werd voor het eerst in het Britse [[Lagerhuis (Verenigd Koninkrijk)|Lagerhuis]] verkozen in een tussentijdse verkiezing, die nodig was geworden omdat de houder van de zetel was omgekomen als gevolg van de [[IRA]]-bomaanslag van 1984 in [[Brighton]]. Portillo was een sterke bewonderaar van [[Margaret Thatcher]] en een [[euroscepsis|euroscepticus]]. Portillo diende als [[staatssecretaris]] onder zowel Thatcher als [[John Major]]. In 1992 werd hij tot minister benoemd. Hoewel hij als een potentiële uitdager werd gezien van John Major voor het leiderschap van de [[Conservative Party (Verenigd Koninkrijk)|Conservatieve partij]] bij het lijsttrekkersreferendum van 1995, bleef Portillo uiteindelijk trouw aan Major. Als [[Ministerie van Defensie (Verenigd Koninkrijk)|minister van Defensie]] drong Portillo aan op een pure [[Thatcherisme|Thatcheriaanse]] politiek van "helder blauw water" om het beleid van de Conservatieven zo veel mogelijk te onderscheiden van dat van [[Labour Party (Verenigd Koninkrijk)|Labour]]. In die context deed hij in 1995 de uitspraak "You can't trust Labour on defence", een uitspraak waaraan hij later nog met enige regelmaat herinnerd werd.
In zijn periode als minister werd Portillo gezien als potentiële opvolger van Major. Tegen wil en dank werd hij echter het symbool voor de afgang van zijn partij bij de verkiezingen van 1997. In de vernietigende
Portillo maakte in 1999 zijn comeback toen hij de zetel van een overleden lid innam. Hij trad daarna weer toe tot het schaduwkabinet. In 2001, nadat [[William Hague]] de verkiezingen verloren had, deed hij een gooi naar het leiderschap van de Conservatieve partij, maar hij moest het na een veelbelovende start afleggen tegen [[Kenneth Clarke]] en [[Iain Duncan Smith]]. De laatstgenoemde werd partijleider. Portillo bleef nog tot 2005 als [[backbencher]] in het parlement.
Sinds 2002 was Portillo al werkzaam in het bedrijfsleven. Als bestuurder van de wapenfabriek [[BAE Systems]] moest hij in 2006 ontslag nemen om mogelijke belangenverstrengeling te voorkomen. In dat jaar leidde hij enkele maanden het energiebedrijf Kerr-McGee.
=== Televisie ===
Sinds hij zich terugtrok uit politiek en bedrijfsleven, houdt Portillo zich bezig met het presenteren van televisieprogramma's. In het bijzonder de [[British Broadcasting Corporation|BBC]]-series ''Great British Railway Journeys'' en ''Continental Railway Journeys'' in 2010-2013 maakten hem populair. Daarin combineerde hij toeristische informatie (aan de hand van ''Bradshaw's Descriptive Railway Hand-Book of Great Britain and Ireland'', editie 1863, respectievelijk ''Bradshaw's Continental Railway Guide'', editie 1913) met beschouwingen over de invloed van de spoorwegen op de economische ontwikkeling van de gebieden die hij bezocht. Deze programma's zijn ook op de Nederlandse en Vlaamse televisie vertoond.
| |||