Romaine Brooks: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
automatisch |
k Androgynie |
||
Regel 7:
In 1903 huwde Romaine te [[Capri (stad)|Capri]] John Ellingham Brooks, een weinig succesvolle pianist in financiële problemen, die echter homoseksueel bleek te zijn. Na een jaar verliet ze hem weer. Brooks vestigde zich in [[Parijs]] en verkeerde in vooraanstaande kunstenaarskringen. Ze was vaak te gast in de populaire [[Salon (bijeenkomst)|salon]] van [[Alice Pike Barney]] aan de ''Rue Victor Hugo'' waar schrijvers en kunstenaars vanuit de hele wereld bijeenkwamen, vaak vooraanstaande figuren uit de Franse literatuur, en met name ook Amerikaanse en Britse [[modernisme|modernisten]] van de [[Lost Generation|verloren generatie]], zoals [[Ezra Pound]]. Veel van de gasten, waaronder [[Anna de Noailles]] en [[Ida Rubinstein]], werden door haar geportretteerd, sommigen, zoals [[Gabriele d'Annunzio]], werden levenslange vrienden.
Brooks schilderde vooral portretten, in een stijl die sterk werd beïnvloed door het [[estheticisme]] van [[James McNeill Whistler]], soms ook door het [[symbolisme]]. Verder portretteerde ze veel aristocraten, maar ook "gewone mensen". Het meest bekend werd ze om haar portretten van vrouwen in [[Androgynie|androgyne]], mannelijke kleding, vaak rokkostuums. Ook maakte ze zo diverse zelfportretten.
Brooks maakte ook regelmatig boekillustraties en diverse beeldhouwwerken.
| |||