Ariel Sharon: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
→‎Militaire loopbaan: "laten we het wel neutraal houden svp"
Regel 62:
Een incident in de [[Suezcrisis]] van 1956, waarbij Sharon tegen zijn orders inging om de [[Mitlapas]] te veroveren, kostte aan veertig soldaten van zijn eenheid het leven. Sharon wachtte hier niet op versterkingen, maar besloot meteen aan te vallen. Het voorval wordt door veel commentatoren gezien als tekenend voor een karaktertrek van Sharon: impulsief. De aanval mislukte, en dat schaadde zijn carrière voor een aantal jaren.
 
Van 1958 tot 1962 was Sharon commandant van een [[infanterie]]brigade en studeerde hij tegelijkertijd [[Rechtsgeleerdheid|rechten]] aan de [[Universiteit van Tel Aviv]]. Tijdens de Zesdaagse Oorlog in 1967 klom Sharon op tot [[generaal]]. Hij leidde een belangrijke divisie in gevechten om de [[Sinaï (schiereiland)|Sinaï]]. In 1969 werd Sharon hoofd van het Zuidelijke Commando van het Israëlisch leger, waarbij hij ook verantwoordelijk werd voor dehet IsraëlischeIsraëlisch bezettingbestuur van de [[Gazastrook]].
 
Tijdens de Jom Kipoeroorlog in 1973 lukte het Sharon een doorbraak door het [[Egypte (land)|Egyptische]] front te forceren en daarna het [[Suezkanaal]] over te steken, waarbij hij weer militaire orders negeerde. Hij drong een heel eind Egypte binnen. Deze actie werd beschouwd als beslissend in de overwinning op Egypte<ref>[The Yom Kippur War 1973 (2): The Sinai, By Simon Dunstan, Osprey Publishing, April 20, 2003. "The Israeli crossing of the Canal was the key to the victory over the Egyptians in the October War"]</ref> en maakte van hem een oorlogsheld voor veel Israëliërs. In februari 1974 verliet hij het leger.