Willem-Sophia: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Aanv. |
|||
Regel 23:
In 1955 werd op circa 500 meter ten zuiden van de hoofdschachten I en II begonnen met het afdiepen van 'schacht Melanie'. De aanleg gebeurde door middel van de [[Schacht (mijnbouw)#De Icos-Veder-methode|Icos-Veder-methode]]; een ongebruikelijke werkwijze die nog nooit in het Nederlandse mijngebied was toegepast. De nieuwe schacht diende hoofdzakelijk voor luchtverversing en de aanvoer van vulstenen ten behoeve van het Melanieveld. Door de aanleg van deze schacht ging de Willem-Sophia uit vijf schachten bestaan.
Opmerkelijk is dat de [[Steenberg (mijn)|steenberg]] van de mijn jarenlang intern gebrand heeft. Vroeger werd de stortplaats ook gebruikt om slakken (afvalresten) uit de ovens van de mijn te dumpen, waardoor het koolhoudende afval is gaan branden. Het gevolg hiervan was dat een groot deel van de daar aanwezige leisteen omgezet werd in een rood gebrand product; de zogenaamde rode mijnsteen. De afvalberg werd na de sluiting van de mijn afgegraven. Het gebakken materiaal werd gemalen en gezeefd, en verkocht onder de naam WiSo-split
De Willem-Sophia ging op 17 april [[1970]] dicht; dit nadat in 1965 tot [[Mijnsluiting in Limburg (Nederland)|mijnsluiting]] van alle [[Limburg (Nederland)|Limburgse]] mijnen was besloten.
| |||