Stadsvernieuwing: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
kopje |
||
Regel 1:
'''Stadsvernieuwing''' is
==Situatie Nederland==
In de jaren 60 van twintigste eeuw is de term 'stadsvernieuwing' ontstaan toen veel gemeentebesturen de achterstandswijken in hun stad wilden slopen om met naoorlogs elan nieuwe winkel- en kantoorgebieden te (laten) bouwen. Een bekend voorbeeld hiervan is bijvoorbeeld [[Hoog Catharijne]] in [[Utrecht (stad)|Utrecht]], waarvoor een woonwijk is gesloopt om aan bouwgrond te komen. De tegenbeweging van bewoners die ijverde voor kleinschaliger [[bouwen voor de buurt]] begon in oude wijken in de grote steden, zoals [[Crooswijk]] in [[Rotterdam]] en de [[Dapperbuurt]] in [[Amsterdam]]. De stadsvernieuwing is uit deze tegenbeweging ontstaan en werd onder invloed van de progressieve politiek van die tijd in heel Nederland gemeengoed.
Tijdens het [[kabinet-Den Uyl]] werd in [[1977]] de [[Interim Saldo Regeling]] (ISR) van kracht. Onder deze regeling is een groot deel van de Nederlandse vooroorlogse [[woningvoorraad]] verbeterd of vervangen.
Regel 7 ⟶ 8:
In [[1985]] werd de [[Wet op de Stads- en Dorpsvernieuwing]] (WSDV) van kracht. Hiermee verdween de ISR-regeling en dit luidde het einde in van de klassieke stadsvernieuwing.
De
Als doelstelling van stads- of stedelijke vernieuwing wordt vaak verbetering van de [[leefbaarheid]] genoemd. In Amsterdam West benadrukt het bestuur van een van de stadsdelen dat 'de sociale pijler' leidend is. De regering wil dat de corporaties veel investeren. Maar in de november-editie van het tijdschrift Nul20 stelt de directeur van de Amsterdamse organisatie van woningcorporaties eigenlijk, dat de corporaties vanwege hun statuten en de ruimte die de wetgever hen via het BBSH biedt, toch bijna alleen maar in woningen, gebouwen en andere dingen wil investeren<ref>Bert Pots, "Alleen investeringen binnen werkgebied corporaties", NUL20, #35 (november 2007): 16-17.</ref>. Analyse van diverse leefbaarheids- en andere onderzoeken wijzen uit dat belangrijkste oorzaken van een als gebrekkig ervaren leefbaarheid lang niet altijd of vooral zitten in de kwaliteit van de woningen.
| |||