Friedrich Hebbel: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Addbot (overleg | bijdragen)
k Robot: Verplaatsing van 24 interwikilinks. Deze staan nu op Wikidata onder d:q57182
→‎Leven: toevoeging invloeden op muziek
Regel 17:
desalniettemin bleven zijn stukken populair. Hij stierf, kort vóór de voltooiing van ''Demetrius'', als een gevierd en gerespecteerd toneelauteur.
 
== Invloed ==
Het werk van Hebbel is hoogst persoonlijk, niet enkel omdat hij autodidact was, maar eveneens omdat hij zeer egocentrisch was: hij hield zich afzijdig van het [[Junges Deutschland]] en van de liberale revolutie van 1848, en bestudeerde de [[dialectiek]] van [[Georg Wilhelm Friedrich Hegel|Hegel]]; de poging een ''synthese'' te vinden is wat het leven zin geeft. De ervaringen uit zijn jeugd hadden hem geleerd dat er een grote tegenstrijdigheid bestaat tussen het innerlijke van de mens en de realiteit van de wereld. In zijn traktaat ''Mein Wort über das Drama'' eist hij het recht op, alles in een toneelstuk vanuit hemzelf te schrijven, zonder zich aan historische stof te houden; elk offer is gerechtvaardigd, aldus Hebbel, behalve het leven zelf, mocht dat toevallig een doel hebben. Enkel hijzelf is de maatstaf voor zijn kunstige creatie. Als prozaïst was Hebbel magertjes; zijn novellen zijn oefeningen in het lugubere en de zwarte humor, zonder veel geloofwaardigheid. Dit probleem speelde hem ook soms in zijn lyriek
en toneel parten: hij hechtte zodanig veel belang aan de complexe psychologische structuur dat de geloofwaardigheid van de karaktertekening in het gedrang kwam, en taalexperimenten droegen hiertoe bij. Hebbels grote sterkte lag in zijn toneelwerk; hij was ook de eerste die het
Regel 22 ⟶ 23:
 
Hebbel hield vanaf zijn tweeëntwintigste [[Dagboek (persoonlijk)|dagboeken]] bij, die een goed inzicht in zijn geest (en dus ook in de ideeën achter zijn werk) verschaffen: hij was een eigenzinnig man, met sterke ambities, niet wars van enige grootheidswaan, die een heftig en bevlogen karakter had en de mensen gemakkelijk trotseerde. Uiteindelijk heeft hij ook gekregen wat hij wilde: Friedrich Hebbel geldt in de literatuurkritiek als de enige toneelschrijver van betekenis uit de Realistische periode. Enkel bij hem vindt men psychologisch adequate voorstellingen van personages, met hun eigen rancunes en emotionele uitbarstingen. Zijn nadruk op heroïek oefende een zekere aantrekkingskracht op het [[nationaalsocialisme|nationaalsocialistische]] regime uit, ofschoon Hebbel zich nooit met nationalistische ideologieën heeft beziggehouden.
 
Sommige werken van Hebbel zijn door verschillende componisten gebruikt in hun muziek. Het gedicht ''Requiem'' is getoonzet door Peter Cornelius en door Max Reger in ''Hebbel Requiem.'' De opera ''Genoveva'' van Robert Schumann is gebaseerd op het gelijknamige toneelstuk. [[Samuel de Lange jr.|Samuel de Lange]] voltooide in 1872 een bijzondere compositie voor sopraan, strijkkwartet en harp met teksten uit ''Ein frühes Liebesleben''.<ref>{{Citeer web|url=http://pythagoraskwartet.nl/samuel-de-lange-ein-fruhes-liebesleben/|titel=Samuel de Lange, Ein frühes Liebesleben {{!}} P y t h a g o r a s K w a r t e t|bezochtdatum=2017-03-23|werk=pythagoraskwartet.nl|taal=nl}}</ref> 
 
==Werken==