Hendrik Cornelis Siebers: verschil tussen versies

| naam = Hendrik Cornelis Siebers

| afbeelding =

| onderschrift =

| volledigenaam =

| geboortedatum = [[6 januari]] [[1890]]

| sterfplaats = [[Bussum]]

| sterfdatum = [[8 oktober]] [[1949]]

| nationaliteit = {{NL}}

| beroep = [[biologie|bioloog]], [[ornithologie|vogelkundige]] en [[docent|biologieleraar]]

| portaal = Biologie

| extra portaal =

'''Hendrik Cornelis Siebers''' ([[Soerabaja]], [[6 januari]] [[1890]] – [[Bussum]], [[8 oktober]] [[1949]]) was een Nederlandse [[ornithologie|museumornitholoog]], [[taxonomie|vogeltaxonoom]] en biologieleraar. Hij verzamelde dieren, vooral vogels, in het voormalige Nederlands-Indië ([[Indonesië]]) en ontdekte diverse nieuwe diersoorten en beschreef ook nieuwe vogelsoorten.

HijSiebers werd in [[Nederlands-Indië]] geboren, maar vertrok als zesjarige naar Nederland en volgde daar onderwijs. In 1909 deed hij [[Staatsexamen|eindexamen]] zodat hij kon beginnen aan de studie biologie aan de [[Universiteit van Amsterdam]]. Hij kreeg spoedig daar spoedig een baan als studentassistent, deed in 1916 [[kandidaats]] en haalde in 1919 zijn [[doctoraalexamen]]. Tijdens zijn studie leerde hij ook de kunst van het [[Taxidermie|prepareren]] en [[opzetten]] van dieren. Na een baan bij de visserij-inspectie werd hij in 1920 uitgezonden naar Nederlands-Indië. Daar kreeg hij een baan als assistent-[[conservator]] bij de afdeling ornithologie van het zoölogisch museum van [[Kebun Raya Bogor|'s Lands plantentuin te Buitenzorg]]. In die hoedanigheid nam hij deel aan wetenschappelijke expedities naar de [[Krakatau (vulkaan)|Krakatau]], de [[Riouwarchipel]], de [[Kei-eilanden]] (in 1922, een [[Denemarken|Deense]] expeditie onder leiding van dr [[Ole Theodor Jensen Mortensen]]) en naar Midden- en Oost-[[Borneo]] (in 1925). In 1927 ging hij met verlof naar Nederland en in 1929 keerde hij terug en werd hij biologieleraar in [[Semarang (stad)|Semarang]]. Na een tweede verlofperiode in Nederland werd hij leraar in [[Batavia (Nederlands-Indië)|Batavia]]. Siebers en zijn gezin overleefden de [[Japanse bezetting van Nederlands-Indië]] (1942 - 1945) en na de bevrijding werkte hij onder primitieve omstandigheden door als leraar in Batavia. In 1947 keerde hij met pensioen terug naar Nederland waar hij kort daarna onder zorgelijke omstandigheden ([[Alcoholisme|alcoholverslaving]]) overleed.<ref>{{aut|K.H. Voous}}, 1995. In de ban van de vogels. p.442. Uitgeverij Scheffers, Utrecht. ISBN 90 5546 013 3.</ref>

== Zijn werkWerk/nalatenschap ==

In zijn studententijd (1909-1919) deed hij onderzoek naar vogels (speciaal de [[matkop]] en de [[glanskop]]) rond [[Anholt (Duitsland)|Anholt]] ([[Noordrijn-Westfalen]], Duitsland) en publiceerde daarover in de mededelingen van de [[Nederlandse Ornithologische Unie|Club van Nederlandse Vogelkundigen]].

Dankzij door Siebers goed opgeleide [[Inlander (Nederlands-Indië)|inlandse]] deelnemers aan de wetenschappelijke expedities verkeerde het verzamelde en geprepareerde materiaal altijd in zeer goede conditie. Een door hem op de Kei-eilanden verzameld knaagdier is naar hem vernoemd: ''[[Uromys siebersi]]''. HetDe geslachtgeslachtsnaam van een nieuwnieuwe soort veldsprinkhaan, door hem op Borneo verzameld, is ook naar hem vernoemd ''[[Siebersia]]'', soortnaam ''[[Siebersia borneensis]]''.

Zelf beschreef hij vier nieuwe vogelsoorten: [[burulori]] (''Charmosyna toxopei''), [[soembadwerghoningeter]] (''Myzomela dammermani''), [[soembavliegenvanger]] (''Muscicapa segregata'') en [[Harterts vliegenvanger]] (''Ficedula harterti''); daarnaast nog zes ondersoorten.<ref>{{en}} {{aut|F. Gill, M. Wright D. & Donsker}} (2015) - [http://www.worldbirdnames.org/ IOC World Bird Names (version 5.2)]</ref>

* [http://limosa.nou.nu/limosapdf//l25%281-2%29-087-089.pdf W. C. V. Heurn, 1952. Necrologie. In Memoriam H.C. Siebers,. ''Limosa,'' '''25''': 87-89.]