Parlementair systeem: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k Wijzigingen door 89.98.152.212 (Overleg) hersteld tot de laatste versie door ARVER |
dubieuze zin geschrapt |
||
Regel 4:
Landen met een parlementair systeem kunnen zowel een monarchie als een republiek zijn, men spreekt dan van resp. een [[parlementaire monarchie]] en een [[parlementaire republiek]]. Onder het parlementaire systeem ontleent de uitvoerende macht (de [[regering]]) haar [[mandaat (opdracht of volmacht)|mandaat]] aan het vertrouwen van het [[parlement]]. Meestal bestaat er een volledige scheiding tussen het [[staatshoofd]] ([[president]] of [[monarch (staatshoofd)|monarch]]) en de regeringsleider ([[Premier (regeringsleider)|premier]]), die verantwoording aflegt aan het parlement.
In een land met een parlementair systeem wordt de regeringsleider in het algemeen niet direct door het volk [[verkiezing|verkozen]], wat hem immers een direct mandaat en dus meer macht zou opleveren. In landen waar dat wel gebeurt, zoals de [[Verenigde Staten]], heeft men een presidentieel systeem. Wanneer aspecten van het parlementair en het presidentieel systeem worden gecombineerd, spreekt men van een [[semi-presidentieel systeem]]. In landen met een presidentieel systeem is de [[scheiding der machten]] vaak sterker dan in landen met een parlementair systeem: de president is er geen verantwoording schuldig aan de wetgevende macht, terwijl andersom de president de wetgevende macht niet kan ontbinden
[[Nederland]] en [[België]] hebben op nationaal en gewestelijk niveau een parlementair systeem. Een van de belangrijkste gebeurtenissen in de vorming van het Nederlandse parlementaire systeem was de [[Luxemburgse kwestie]]. Op het niveau van de Nederlandse [[Provinciale Staten (Nederland)|Provinciale Staten]] en [[gemeenteraad|gemeenteraden]] heerst een minder parlementair systeem. Weliswaar kunnen staten of raad het vertrouwen opzeggen in respectievelijk de [[gedeputeerde staten]] en [[college van B en W]], maar de mogelijkheid van deze organen om ontbinding van staten of raad aan te vragen ontbreekt.
|