Het '''koudegetal''', ook wel aangeduid als het '''Hellmanngetalhellmanngetal''' (H) van een bepaald jaar is een eenheid om de totale hoeveelheid koude in het tijdvak van 1 november tot en met 31 maart te bepalen. Het is genoemd naar de Duitse meteoroloog [[Gustav Hellmann]].
== Achtergrond==
Het Hellmanngetalhellmanngetal wordt verkregen door over dit tijdvak alle [[etmaal]]gemiddelde [[temperatuur|temperaturen]] beneden het [[vriespunt]] te sommeren met weglating van het minteken.
Het voordeel van deze methode om de strengheid van een [[winter]] te bepalen boven simpelweg de gemiddelde temperatuur te nemen is, dat een zeer zachte periode een zeer koude periode niet kan compenseren. Een eenmaal verkregen koudegetal is immers onherroepelijk. Als bijvoorbeeld de eerste helft van de winter zeer koud verloopt en de tweede helft juist zeer zacht, of andersom, zal het eindresultaat voor de winter als geheel een gemiddelde temperatuur rond de normale waarde zijn, terwijl de Hellmannscorehellmannscore hoog blijft.
Er kleven anderzijds ook nadelen aan deze methode; zo zal bijvoorbeeld een winter met veel [[nachtvorst]] waarbij de temperatuur desondanks overdag steeds (ruim) boven het vriespunt uitkomt toch een laag Hellmanngetalhellmanngetal hebben, ondanks de niet onaanzienlijke hoeveelheid vorst in totaal. Ook zal een winter met een gemiddeld hoge temperatuur maar desondanks enkele [[ijsdag]]en al snel een vrij hoge Hellmannscorehellmannscore kennen. Er zijn daarom nog diverse alternatieve methoden in omloop om de strengheid van een winter te bepalen, zoals het [[vorstgetal]].<ref>{{Citeer web |url= http://www.weer.nl/nieuws/detail/2007-12-21-de-winterse-vorst-vastgelegd-in-een-getal/|titel= De winterse vorst vastgelegd in een getal.|auteur= Tom van der Spek|uitgever= |datum= 2007-12-21|bezochtdatum=2016-02-19}}</ref>
