Mauritius (land): verschil tussen versies

In 1810 werd het door de Britten veroverd, voornamelijk omdat het door kapers in Franse dienst werd gebruikt tegen Britse schepen. De Britten doopten op hun beurt het eiland om tot 'Mauritius' ([[Brits-Mauritius]]) en gaven er het predicaat '[[Kroonkolonie]]' aan. Het eiland werd in 1814 bij de [[Vrede van Parijs (1814)|Vrede van Parijs]] officieel ingelijfd bij het [[Verenigd Koninkrijk]]. In 1835 schaften de Britten de slavernij af en, zoals in veel andere van hun koloniën, rekruteerden zij, vooral uit [[Brits-Indië]] maar ook uit Maleisië en China, grote aantallen contractarbeiders ('[[koelie]]s') ter vervanging van de slaven. Pas in 1968 verkreeg [[Mauritius (1968-1992)|Mauritius]] onafhankelijkheid, hoewel het binnen het [[Gemenebest van Naties]] bleef en de Britse koningin [[Elizabeth II van het Verenigd Koninkrijk|Elizabeth II]] als staatshoofd behield. Op 12 maart 1992 werd het land een parlementaire republiek.

 

Het eiland heeft een smalle kuststrook met langgerekte stranden. Daarachter bevindt zich oprijzend laaggebergte. De hoogste top ligt in het zuidwesten en is 828 meter. Centraal op het eiland ligt een plateau van ruim 600 meter hoogte, gevormd door kraters en lava en ander vulkanisch gesteente. De vulkanen zijn trouwens al lang geleden uitgewerkt. Ook bevinden zich in het binnenland een aantal meren, enkele rivieren en watervallen. Bijna het hele eiland is omgeven door een [[koraalrif]]. Vroeger had Mauritius heel veel dicht bos, maar nu beslaat dat nog maar ruim 20% van de oppervlakte.