Heremiet (monnik): verschil tussen versies

[[Bestand:Klause Kastel-Staadt.jpg|thumb|Middeleeuwse kluis in het Duitse [[Kastel-Staadt|Kastel]]]]

Gedurende de hele middeleeuwen waren er in [[Europa (werelddeel)|Europa]] overal kluizenaars, die zich ophielden in afgelegen oorden zoals in de wouden en hoog in de bergen, maar ook dichter bij de bewoonde wereld. Vrouwen lieten zich zelfs soms inmetselen in een cel die aan een stadskerk was vastgebouwd. Sommige heremieten stonden hoog aangeschreven om hun wijsheid en waren geliefde raadgevers (soms van edelen en vorsten,) anderen waren zeer eenvoudige (vaak ongeletterde) broeders die zich vooral bezighielden met het herhalen van eenvoudige mondgebeden en het onderhoud van een afgelegen kapel.

 

==17e en 18e eeuw==

Onder invloed van de barokspiritualiteit ontstonden er nogal wat kleine [[christelijke bedevaart|bedevaartkapellen]] op afgelegen plaatsen. Deze werden soms voorzien van een kluis met bijbehorende heremiet. Deze hield het heiligdom schoon en bad de rozenkrans met de pelgrims. Ook begonnen verschillende kluizenaars met het geven van cathechismusles aan de jeugd en het waken bij stervenden. Hierdoor verwaterde het ideaal van een eenzaam leven natuurlijk wel.

 

==De Nederlanden==