Mike Leigh: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 47:
In 1968 keerde hij terug naar Manchester, hij verhuurde zijn Londense flat om zijn verblijf te kunnen financieren. Omdat hij enkel een parttime functie had als dramaleraar voor katholieke vrouwelijke leerkrachten aan het Training College in Sedgley Park, bedacht en schreef hij ''Epilogue'', gebaseerd op een priester met twijfels in het geloof dat hij predikt en voor het Manchester Jeugdtheater schreef en regisseerde hij twee grote projecten, ''Big Basil'' en ''Glum Victoria en de jongen met verrekijker''.
Toen het decennium ten einde liep, wist Leigh dat hij films wou maken, en dat zijn manier van werken nu ook vaststond. Hij zou werken via repetitie en dialoog. Hij zou volgens een organische manier gaan filmen, waarbij acteurs de volledige vrijheid zouden krijgen in het creatieve proces. Na een periode van verkennende improvisatie zou Leigh een scenario schrijven dat de structuur zou bepalen, hier zou hij de volgorde van de scènes vastleggen, en meestal schreef hij het neer in eenvoudige zinnen, zoals: Sofie en Betty ontmoeten mekaar; Betty doet Joys haar, etc. En hij zou eindeloos blijven repeteren tot
== Werkwijze ==
| |||