David Bedford: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
→‎Werken voor harmonieorkest en brassband: jaartal klopte niet, gecorrigeerd a.d.h.v de partituur
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 1:
'''David Vickerman Bedford''' ([[Londen]], [[4 augustus]] [[1937]] – Hendon, [[1 oktober]] [[2011]]) was een [[Engeland|Engelse]] [[componist]] en [[muziekpedagoog]]. Hij was een broer van de dirigent [[Stuart Bedford]], en deeen kleinzoon van de componist, schilder en schrijver [[Herbert Bedford]] en de componiste [[Liza Lehmann]]. Zijn moeder, [[Lesley Duff]], was lid van de English Opera Group vlak na de [[Tweede Wereldoorlog]] <!-- Wat wordt hier mee bedoeld? :en daarmee geïnvolveerd bij verschillende Britse premières. -->
 
== Opleiding, carrière en muziek ==
== Levensloop ==
Bedford was leerling van [[Lennox Berkeley]] aan de [[Royal Academy of Music]] in Londen en, met een studiebeurs, bijvan [[Luigi Nono]] in [[Venetië (stad)|Venetië]] en voorts aan de elektronische studio van de [[Radiotelevisione Italiana|RAI]] in [[Milaan (stad)|Milaan]].
 
Aan het einde van de [[1960-1969|jaren zestig]] speelde hij met anderen in de cultband ''[[The Whole World]]'', wat hem opdrachten vanuit de rock-wereld bracht. Hij werkte ook samen met [[Mike Oldfield]]. Bedford deed ook orkestraties voor de films ''[[The Killing Fields (film)|The Killing Fields]]'' (1984), ''[[The Supergrass]]'' (1985), ''[[Absolute Beginners (film)|Absolute Beginners]]'' (1986), ''[[Meeting Venus]]'' (1991), ''[[Orlando (film)|Orlando]]'' (1992) en was koor-coördinator voor ''[[The Mission (1986)|The Mission]]'' (1986). Vanaf 1986 was hij Jeugdmuziek-directeur van de ''English Sinfonia''. In deze functie heeft hij vele educatieve werken geschreven, aanvankelijk kleine stukken voor kinderen met weinig of geen muzikale opleiding, en ten slotte zeven schoolopera's. Zijn innovatieve ''[[modus procedendi]]'' heeft geleid tot werken als ''Seascapes'' (1986) en ''Frameworks'' (1989), waar studenten geïnstrueerd werden hun eigen muziek te creëren in de context van een publiek concert met een beroepsorkest. Zijn grootste educatieve werk in deze reeks is waarschijnlijk ''Stories from the Dreamtime'', (1991), een stuk voor 40 dove kinderen en symfonieorkest.
Regel 86:
* [[2007]]-[[2008]] ''Wake into the Sun'', voor gemengd koor, elektrische gitaar, elektrische basgitaar, toetseninstrument, drum-set, slagwerk en orkest
 
=== VocaleOverige vocale muziek ===
* [[1965]] ''[[Muziek voor Albion Moonlight]]'', voor sopraan, dwarsfluit, klarinet, melodica, piano, viool, cello - tekst: Kenneth Patchen
* [[1966]] ''That white and radiant Legend'' voor spreker, sopraan, dwarsfluit, hobo, klarinet, fagot, viool, cello en contrabas - tekst; Kenneth Patchen