Late oudheid: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Versie 48651123 van Peluba (overleg) ongedaan gemaakt - Haalt de hele zinsbouw overhoop.
Regel 137:
 
=== Stabilisering in het Oosten en de ondergang van het Westen ===
De militaire catastrofe was, de [[Oversteek vanmet de Rijn (406)|doorbraakineenstorting van de Rijngrens in 406]]., compleet, Ookook al konden de Germaanse legers in de regel een gemotiveerd en goed geleid Romeins leger niet verslaan. De belangrijkste provincies van het rijk gingen voor de West-Romeinse keizers (die sinds Honorius in Ravenna resideerden) verloren, omdat de Germaanse ''foederati'', zich bewust van de zwakheid van de Romeinse regering, feitelijke onafhankelijkheid van Ravenna verlangden. De Westgoten werden in 418 in [[Aquitanië]] gevestigd, waar ze spoedig na 460 een formeel gesloten loyaliteitsverdrag met de keizer keizer opzegden. Ze richtten een staat binnen een staat op, wat echter voortdurend in goed overleg met de lokale aristocratie gebeurde. De Germanen namen stap voor stap de plaats in van de Romeinse centrale regering, zonder dat deze oog leek te hebben gehad voor de merkbare gevolgen voor de bevolking in deze gebieden. Over de precieze voorwaarden voor vestiging (kregen ze land of een deel van de belastingopbrengsten) wordt nog door onderzoekers gediscussieerd.<ref>Bijvoorbeeld {{Aut|Pohl}} (ed.), ''Kingdoms of the Empire''.</ref> Sinds ongeveer 455 bestond er geen krachtdadig Romeins leger meer in het West-Romeinse Rijk. De Westgoten konden daarom in de volgende decennia, samen met de [[Sueben]], [[Hispania (Romeinen)|Hispania]] in bezit nemen, terwijl de Franken [[Belgica (geografisch)|Belgica]], in het noorden van [[Gallië|Gallia]], in bezit namen.
 
[[Bestand:450 roman-hunnic-empire 1764x1116.jpg|thumb|175px|Het Middellandse Zeegebied omstreeks 450 n.Chr. Merk de gebieden van de Germaanse stammen binnen het Imperium Romanum op.]]