Versie van 16 feb 2017 18:53 bewerken 94.209.184.62 (overleg) →‎Naoorlogs liberalisme ← Oudere bewerking		Versie van 16 feb 2017 18:53 bewerken ongedaan maken 94.209.184.62 (overleg) →‎Naoorlogs liberalisme Nieuwere bewerking →
Regel 9: === Naoorlogs liberalisme === [[Bestand:2010-02 VVD en D66.JPG\|thumb\|Partijjassen van VVD en D66, 2010 in [[Ulft]]]] Terwijl het met de conservatief-liberale [[Partij ~~van~~voor de Vrijheid]] (PVV) electoraal bergafwaarts ging, fuseerde de sociaal-liberale [[Vrijzinnig Democratische Bond]] (VDB) met de sociaaldemocratische [[Sociaal Democratische Arbeiders Partij]] (SDAP) en de progressief-christelijke [[Christelijk-Democratische Unie]] (CDU) tot de [[Partij van de Arbeid (Nederland)\|Partij van de Arbeid]] (PvdA). Uit onvrede over de 'te socialistische' koers stapten een aantal sociaal-liberalen, onder wie de latere partijleider [[Pieter Oud]], uit de PvdA en vormden samen met de PvdV in 1948 een nieuwe liberale partij: de Volkspartij voor Vrijheid en Democratie (VVD). Onder Ouds leiding werd deze al snel de derde politieke groepering van het land. In de beginjaren stond deze nieuwe partij bekend als sociaal-liberaal, maar vanaf begin jaren 70 begon de [[Volkspartij voor Vrijheid en Democratie\|VVD]] onder [[Hans Wiegel]] een conservatievere koers te varen waardoor de partij vooral voor zwevende [[Christen-Democratisch Appèl\|CDA]]-kiezers een alternatief werd. Vanaf dit moment kent de VVD zowel een conservatief-liberale vleugel (o.a. vertegenwoordigd door [[Hans Wiegel]] en [[Frits Bolkestein]]) als een sociaal-liberale vleugel (o.a. vertegenwoordigd door [[Jozias van Aartsen]] en [[Mark Rutte]]). Een groepje sociaal-liberale VVD'ers die ontevreden waren over de 'te rechtse' koers stichten een nieuwe liberale partij: [[Democraten 66]] (D66).

Liberalisme in Nederland: verschil tussen versies