Karel de Grote: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
10Guillot (overleg | bijdragen)
10Guillot (overleg | bijdragen)
Regel 253:
''[[Girart de Vienne]]'' uit de [[12e eeuw]] werd geschreven door [[Bertrand de Bar-sur-Aube]] en gaat over de vete tussen Karel de Grote en de vier zonen van [[Garin de Monglane]]: Girart de Vienne, [[Hernaut de Biaulande]] (de oudste), [[Milon de Puglia]] ([[Apulië]]) en [[Renier de Geneva]] ([[Genève]]). Aan de jonge Girart was door Karel de weduwe van de Bourgondische hertog beloofd, maar toen Karel haar zag wilde hij haar zélf trouwen. De hertogin verkoos Girart, maar Girart wilde wachten. Toen koos de hertogin verontwaardigd er voor om met Karel te trouwen. Uit wraak zette zij, in haar bruiloftsnacht, toen Girart Karel de voet wilde kussen, omdat hij [[Vienne (stad)|Vienne]] had gekregen, haar voet voor die van Karel. Girart kuste dus, zonder dat hij dat wist, haar voet en dat hield ze niet geheim. Die schande moest gewroken worden. De jonge Aymeri, later [[Aymeri de Narbonne]], Girart's neef en zoon van Hernaut de Biaulande, nam wraak en doodde de koningin bijna met een mes. Ze dook op tijd weg. Aymeri keerde daarop terug naar Vienne, de stad van zijn oom Girart. Toen werd Vienne zeven jaar door Karel de Grote belegerd. Op een eiland in de [[Rhône (rivier)|Rhône]] streden Roland ([[Roeland]]), Karel's neef en [[Olivier]], Girart's neef - hij was de zoon van Renier van Geneva - in een tweekamp om het conflict te beslechten. [[Aude (van Roeland)|Aude]], Olivier's zuster en Roeland's geliefde, keek toe. Een engel beëindigde het gevecht en zei dat er vrede moest worden gesloten. Pas later, toen Karel op zwijnejacht was en hij door mannen van Vienne werd omsingeld, ging hij op het vredesverzoek in. Tijdens het feest in Vienne werd besloten dat Aude met Roeland zou trouwen. Daar is het nooit van gekomen, omdat de Saracenen Francia binnenvielen en de [[Slag bij Roncevaux]] in 778 een einde aan Roeland's leven maakte.<ref>The Song of Girart of Vienne by Betrand de Bar-Sur-Aube, Michael A. Newth, Arizona Center for Medieval and Renaissance Studies, Tempe, Arizona, 1999</ref>
 
''[[Huon de Bordeaux]]'' uit de [[13e eeuw]] gaat over Huon, de zoon van de overleden graaf Seguin, die in 796 naar het hof van Karel de Grote in Parijs wordt gestuurd. Onderweg wordt hij overvallen door Charlot ([[Karel de Jongere]]), op advies van Amaury (familie van de verrader [[Ganelon]]) overvallen door Charlot ([[Karel de Jongere]]). Huon doodt Charlot uit zelfverdediging. Als straf wordt Huon verbannen en moet hij de Admiraal Gaudys van Babylon vier van zijn tanden uittrekken en bovendien diens baard meenemen. Ook moet hij Claramond, zijn dochter, drie maal kussen. Huon krijgt hulp van [[Oberon]] de Feeënkoning, Garin van St. Omers en Gerames. Huon slaagt in zijn missie. Teruggekomen wordt hij in de val gelokt door zijn jongere broer Gerard en diens schoonvader Guibert (Gybouars), graaf van Sicilië. Zij willen hem, beroofd van zijn schatten, door Karel laten veroordelen. Die besluit tot zijn dood, boos als hij nog altijd is om het verlies van Charlot. Maar dan verschijnt Oberon, die Gerard zijn valse daden laat opbiechten. Gerard en Gybouars worden opgehangen en Huon krijgt Bordeaux terug en wordt paladijn van de keizer. Na vier jaar mag Huon bij Oberon verschijnen om diens kroon over te nemen en zelf koning van Feeënland te worden.<ref>Huon of Bordeaux, John Bourchier, Robert Steele, Forgotten Books, FB&c Ltd, Dalton House, London, 2015 </ref>
 
==Voortleven in de herinnering==