Niemand behalve misschien [[Asa Gray]] las [[Charles Darwin|DarwinDarwins]]'s ''[[Origin of Species]]'' (1859) zo grondig als Thoreau. Hij was getroffen door Darwin'sDarwins idee dat de strijd om het bestaan de motor achter het ontstaan van soorten was. Dat ondermijnde de transcendalistischetranscendentalistische aanname dat de natuur in essentie goed was. Dieren moeten elkaar opeten om te overleven. Dat idee verstoort de harmonie en rust die Thoreau in de natuur vond. Maar hij kon het nu ook in een grotere filosofische context plaatsen. Organismen in de natuur hebben een overmatige voortplantingspotentie zodat zelfs grote aantallen die ten prooi vallen aan roofdieren hun soort niet uitroeit. Thoreau vond in Darwin'sDarwins werk een onderwerp dat al langer zijn interesse had: verspreiding van plantenzaden en geografische verspreiding van soorten over de aarde in het algemeen. Dit alles gaf hem het gevoel dat hij op het punt stond de diepere wetten van het leven op aarde te ontdekken. Hij besefte net als Darwin dat hij daarvoor systematisch eindeloos veel data moest verzamelen en ordenen<ref>Randall Fuller (2017) ''The Book That Changed America: How Darwin's Theory of Evolution Ignited a Nation'', Viking.</ref>.
