Toon Hermans: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Stouwer (overleg | bijdragen)
Regel 23:
Toon Hermans werd geboren als tweede van vijf zoons in zijn ouderlijk huis aan de [[Parklaan (Sittard)|Parklaan]] in Sittard<ref>Harrie op den Kamp: ''Levensboek Toon Hermans'', Uitgeverij Fontein (2001), ISBN 9789026117039</ref>. Hermans kende tijdens zijn leven verschillende tegenslagen. Hij ondervond in zijn jeugd de ontberingen die volgden op de [[Eerste Wereldoorlog]], de [[economische crisis]] van de jaren dertig (hij behoorde tot een [[rooms-katholieke Kerk|katholieke]] familie van bankbedienden) en de [[Tweede Wereldoorlog]] gevolgd door de noodzakelijke [[wederopbouw]]. De kleine bank van zijn vader ging [[Beurskrach van 1929|failliet]] en niet veel later stierf zijn vader. Hierdoor waren Hermans en zijn broers straatarm, zoals wordt verteld in zijn [[Cabaret (kleinkunst)|conference]] over ''Snieklaas''. Hermans ging zich toen bezighouden met het schrijven van sinterklaasgedichten voor een speelgoedwinkel. Als kind zocht hij vertier op het [[circus (attractie)|circusterrein]], sliep in het stro en zocht de clowns op. Hier ontstond zijn gevoel om op te treden en mensen te vermaken. Op jonge leeftijd schreef hij zijn eerste [[revue]], die al snel helemaal uitverkocht was. Dankzij de kaartverkoop bezat hij weer genoeg geld om in het onderhoud van zichzelf en van zijn moeder en broers te voorzien.
 
Zo werd hij in zijn streek (rondom Sittard in [[Limburg (Nederland)|Nederlands Limburg]]) groot in carnavalskringen. Zijn eerste - bewaard gebleven - [[onemanshow]] dateert van 1958 en nadat die op 12 april op televisie werd uitgezonden, werd hij van de ene dag op de andere nationaal bekend (hoewel toen nog niet zoveel mensen een televisie bezaten). Hierna volgde in 1959 een mislukte overstap naar het witte doek, met de film ''[[Moutarde van Sonaansee]]''. Hierna keerde Hermans terug naar het theater, waar hij grote successen vierde. Zijn populariteit piekte zo'n twintig jaar lang (tussen 1960 en 1981). Een uitgebreide poging omstreeks 1968 om met een Engelstalige show in [[Broadway theatre|Broadway]] in de hele VS door te breken mislukte, omdat Hermans zich niet echt thuis voelde in Amerika. Hoewel hij in Duitsland en Oostenrijk ook enig succes had, sloeg zijn werk in Nederland en Vlaanderen het meest aan.
 
Hij was gehuwd met Rita Weijtboer (een schoonheidsspecialiste) en verhuisde in 1967 met haar naar [[Maastricht]] en later naar Hilversum en Bloemendaal. Toon kreeg met haar drie zonen: Maurice, Gaby en Michael. Maurice figureerde af en toe in zijn show. Toon heeft veel liedjes geschreven voor Rietje, de liefde van zijn leven. Rietje kreeg echter kanker en Hermans heeft vaak zijn tournees afgezegd om bij haar te kunnen zijn. Nadat Rietje in november 1990 overleden wasoverleed, had hij moeite met het brengen van zijn liefdesliedjes en barstte hij soms zelfs in tranen uit tijdens het zingen van ''Lente me''.
 
In 1993 trad hij weer op in [[Koninklijk Theater Carré|Carré]] met een show waarin hij voor de pauze liedjes zong (een "tour de chant") en na de pauze conferences bracht. In [[1996]] stond Hermans voor het laatst op het toneel. Na een hersenoperatie in [[1997]] werktwerkte Hermans in 2000 met een bevriende pianist aan een nieuwe cd. In april 2000 overlijdtoverleed hij. Het album ''[[Als de liefde (album)|Als de liefde]]'' is postuum uitgebracht. Hermans werd begraven vanuit de [[kapel (gebouw)|kapel]] van de heilige [[Gemma Galgani]] in Sittard — hij was als katholiek vanaf zijn jeugd een vereerder van deze heilige.
 
In [[2003]] verscheen het verzameld werk van Toon in een cd-box, die het jaar erna de [[Edison Music Awards 2004|Edison]] heeft gekregen in de categorie ''historische uitgave''. In [[2005]] is zijn volledige oeuvre, voor zover in televisie-archieven bewaard gebleven, als dvd-box uitgegeven.