Burundi: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k Wijzigingen door 80.114.250.200 (Overleg) hersteld tot de laatste versie door 77.171.135.175
Regel 40:
Op 1 juli 1962 werd Burundi als onderdeel van [[Ruanda-Urundi]] onafhankelijk van [[België]]. Het land werd een onafhankelijk koninkrijk onder de naam [[Koninkrijk Burundi]], met [[Tutsi]]-koning ''(Mwami)'' [[Mwambutsa IV van Burundi|Mambutsa IV]] als staatshoofd. De koning bleek bereid enige staatkundige hervormingen door te voeren waardoor het land een enigszins democratisch karakter kreeg. Diens zoon, [[Ntare V van Burundi|Ntare V]], pleegde in september 1966 een staatsgreep en zette zijn vader af, liet zichzelf tot koning uitroepen en herstelde de absolute [[monarchie]]. Dit leidde tot de staatsgreep van 28 november 1966, toen staatssecretaris van Defensie [[Michel Micombero]], een [[Tutsi]]-leider, de macht overnam. Micombero riep de ''Republiek Burundi'' uit en werd als president geïnstalleerd. Koning Ntare V, die op dat moment op staatsbezoek was, ging in ballingschap.
 
Micombero regeerde sindsdien per decreet en liet zich omringen door radicale Tutsi adviseurs. Burundi werd een eenpartijstaat met de [[UPRONA]] (Unie voor Nationale Vooruitgang) als enige partij. De spanningen tussen de Tutsi extremisten en [[Hutu]]'s en Tutsi-monarchisten liepen begin 1972 hoog op. De koning werd in maart 1972 in opdracht van Idi Amin tijdens een bezoek aan Oeganda uitgeleverd aan Burundi. De koning werd in het voormalig koninklijk paleis gevangen gehouden. Na te zijn overgeplaatst naar een legergevangenis, werd Ntare V in april vermoord, waarschijnlijk in opdracht van de regering. Dit was de druppel die de emmer deed overlopen en in de loop van het jaar vonden erplaatser slachtingen plaats tussen Hutu's en Tutsi's en scheidde het gebied [[Martyazo]] zich korte tijd van Burundi af. Naar schatting kwamen tussen de 50.000 en 100.000 Burundezen om het leven. Voornamelijk Hutu-leiders en Hutu-intellectuelen werden vermoord, teneinde de Hutu's de komende jaren van hun leiders te beroven.
 
Op 1 november 1976 pleegde generaal [[Jean Baptiste Bagaza]] een geweldloze coup waarbij Micombero werd afgezet. Micombero vestigde zich in [[Somalië]]. Bagaza, een gematigde Tutsi, schafte de herendiensten die de Hutu's moesten verlenen af en voerde landhervormingen door. Aanvankelijk toonde Bagaza zich een gematigd dictator, doch de mensenrechtensituatie verslechterde ernstig in de jaren tachtig en de etnische spanningen namen toe. De [[rooms-katholieke Kerk]] voerde oppositie tegen het bewind en riep op tot democratisering en respect voor de [[mensenrechten]]. President Bagaza werd in 1987 op zijn beurt middels een staatsgreep afgezet.