Jules Pappaert: verschil tussen versies

Pappaert was in de jaren 30 kapitein van Union, waarmee hij in [[Eerste klasse 1932-33 (voetbal België)|1933]], [[Eerste klasse 1933-34 (voetbal België)|1934]] en [[Eerste klasse 1934-35 (voetbal België)|1935]] kampioen landskampioen werd. In die periode bleef Union 60 wedstrijden op rij ongeslagen in eerste klasse, wat nog steeds een record is. Sinds [[1953]] wordt er jaarlijks een beker uitgereikt aan de ploeg die in eerste, tweede of derde klasse het langst ongeslagen kan blijven: de [[Trofee Jules Pappaert|Pappaertbeker]].In totaal speelde hij 214 wedstrijden in de [[Eerste klasse (voetbal België)|Eerste Klasse]] en scoorde 22 doelpunten.<ref>[http://users.skynet.be/fb304341/ Belgiumsoccerhistory (Peter Mariën)]</ref>In [[1928]]-[[1930]] speelde hij twee seizoenen bij [[Daring CB]] waar zijn broer '''Joseph Pappaert''' één wedstrijd voor speelde in [[1928]]. '''Jules''' keerde terug naar [[Union SG]] en speelde er tot 1938 alvorens naar '''Enghien Sport''' te transfereren.In [[1941]]-[[1942]] werd hij een jaar uitgeleend aan [[Fléron FC]] en in [[1945]] overleed hij op 40-jarige leeftijd na een hartaanval.