Schemeroorlog: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 16:
* het zinken (17 december) van het Duitse [[vestzakslagschip]] [[Admiral Graf Spee]] in [[Montevideo (Uruguay)|Montevideo]] na een lange achtervolging (vanaf 13 december) door drie Britse [[kruiser]]s.
 
[[Neville Chamberlain|Chamberlain]] (Britse [[Premier (regeringsleider)|premier]]), de grote voorvechter van de [[appeasementpolitiek]], verzocht de [[Royal Air Force|RAF]] (Britse luchtmacht) de [[Luftwaffe (Tweede Wereldoorlog)|Luftwaffe]] zo min mogelijk te prikkelen, uit angst voor represailles. Over en weer werden inderdaad geen strategische [[Bombardement|bombardementen]] uitgevoerd en zelfs nauwelijks tactische. De troepen lagen maanden tegenover elkaar: de Duitsers in hun [[Westwall|Siegfriedlinie]], de Fransen in hun [[Maginotlinie]]. De Britten namen de verdediging van Noord-Frankrijk voor hun rekening. Daar waren echter maar een paar bunkers; men was van plan in de [[Lage Landen]] op te rukken, maar geheime onderhandelingen met België en Nederland leidden niet tot een goede afstemming met het [[België (hoofdbetekenis)|Belgische]] oorlogsplan en al helemaal niet met het [[Nederland]]se.
 
De Britten kenden een groot, wellicht zelfs overtrokken gewicht toe aan hun zeeblokkade. Die had immers in de [[Eerste Wereldoorlog]] ook een grote bijdrage geleverd aan de Duitse ineenstorting van 1918. Ze meenden dat de Duitse strategische voorraden genoeg waren voor hooguit enkele maanden oorlogvoering. Bovendien was het energieverbruik door de motorisering van de krijgsmacht zodanig toegenomen, dat men verwachtte dat Duitsland sneller door zijn benzine en andere grondstoffen heen zou raken. Men kan denken aan het brandstof- en materieelverbruik van een moderne luchtmacht of pantserdivisie. Duitse schepen werden tegengehouden en geïnterneerd, en schepen onder de vlag van neutrale landen werden vastgehouden en gecontroleerd, wat irritatie bij deze landen opleverde. De Britten meenden echter het ethische gelijk aan hun kant te hebben: ze 'beschermden Europa' tegen een dictatuur. Wellicht droeg de overschatting van de blokkade bij aan de passieve geallieerde houding tijdens de Schemeroorlog. Men had echter geen rekening gehouden met het feit dat Duitsland een handelsverdrag met de [[Sovjet-Unie]] sloot en Oost-Europa economisch geknecht had, waardoor het onder andere [[Roemenië|Roemeense]] olie kon afnemen. Bovendien waren de Duitse strategische voorraden door de Britten te laag ingeschat.