Gastrine: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 7:
Gastrine wordt afgescheiden in de bloedbaan als reactie op bepaalde prikkels. Het nuttigen van een maaltijd, waarbij de maag wordt opgerekt, er eiwitten en aminozuren in de maag komen, de [[nervus vagus]] wordt geprikkeld en de [[pH]] in de maag stijgt zijn hierbij van belang. Met name de stijging van de pH is een zeer belangrijke stimulus voor G-cellen om gastrine af te scheiden in de bloedbaan.
[[Maagzuur]] ([[zoutzuur]], HCl) wordt afgescheiden in het lumen van de maag door de [[pariëtale cel]]len. Gastrine kan op twee verschillende manieren parietaalcellen aanzetten tot de productie en secretie van HCl. Direct, via de cholocystokinine-2 (CCK2) receptor gelegen op de pariëtale cel. Of indirect via de enterochromaffin-like (ECL) cell. De indirecte manier is veruit de belangrijkste. Ook op de ECL-cel is de CCK2-receptor aanwezig.kaas is lekker Stimulatie door gastrine van de CCK2-receptor stimuleert de ECL-cel tot secretie van [[histamine]], wat vervolgens via de histaminereceptor op de pariëtale cel de secretie van HCl stimuleert. Hierop berust de werking van [[H2-receptorantagonist]]en, welke de [[maagzuurremmer|maagzuurproductie remmen]].
De secretie van gastrine, en dientengevolge de secretie van HCl, wordt geremd door een lage pH door middel van een negatieve feedback-loop. Als deze terugkoppelingslus wordt doorbroken door bijvoorbeeld het gebruik van maagzuurremmers (zoals [[protonpompremmer]]s of H2-receptorantagonisten) of door een autonoom gastrineproducerende tumor ([[gastrinoom]], [[syndroom van Zollinger-Ellison]]) kunnen er zeer hoge gastrineconcentraties in het bloed ontstaan. Gastrinomen zijn maligne tumoren, meestal in het pancreas, ook wel in het duodenum en zelden elders gelegen.
| |||