Florent Schmitt: verschil tussen versies

Zijn eerste muzieklessen kreeg hij in [[Nancy]]. Daarna ging hij nanaar [[Parijs]] aan het [[Conservatoire national supérieur de musique et de danse]] en studeerde de vakken [[harmonieleer]], [[contrapunt]], [[fuga]] en [[Compositie (muziek)|compositie]] aan het [[Conservatoire national supérieur de musique et de danse|Conservatorium van Parijs]] bij [[Alexandre Jean Albert Lavignac]], [[André Gédalge]], [[Jules Massenet]], en [[Gabriel Fauré]]. In 1900 werd hem de [[Prix de Rome]] voor zijn cantate ''Sémiramis'' toegekend.

In 1900 werd hem de [[Prix de Rome]] voor zijn [[cantate]] ''Sémiramis'' toegekend. Tijdens zijn verblijf in de Villa Medici in [[Rome (stad)|Rome]] heeft hij veel en misschien dezijn beste werken gecomponeerd. Aansluitend maakte hij concertreizen door [[Duitsland]], [[Oostenrijk]], [[Hongarije]], [[Turkije]] en kwam daarna naar Parijs terug.

Aansluitend maakte hij concertreizen door [[Duitsland]], [[Oostenrijk]], [[Hongarije]], [[Turkije]] en kwam aansluitend naar Parijs terug. Hij was samen met [[Maurice Ravel]], [[Gabriel Fauré]], [[Émile Vuillermoz]], [[Louis Aubert]], [[Charles Koechlin]] en [[Jean Huré]] medeoprichter en lid van de ''[[Société musicale indépendante]]'' en lid van de ''[[Société nationale de musique]]'' en van de ''Club des Apaches'', waarwaarvan ook Maurice Ravel, [[Maurice Delage]] (1879-1961), [[André Caplet]] (1878-1925), [[Ricardo Viñes,]] en de dichter [[Tristan Klingsor]] leden waren.

Van 1921 tot 1924 was hij professor van het conservatorium van [[Lyon]] en van 1929 tot 1939 chronist[[Kroniekschrijver|chroniqueur]] van hetde journalkrant ''Le Temps''.