Langhuis: verschil tussen versies

Prehistorische boerderijen uit de Bronstijd[[bronstijd]] en de [[IJzertijd|ijzertijd]] hadden vergelijkbare constructies, waarbij de centrale rij palen echter werd vervangen door een driebeukige structuur met twee rijen palen. Hiervoor is de benaming 'langhuis' iets minder gebruikelijk, hoewel de Scandinavische en Friese langhuizen hier direct of indirect wel van afstammen. Een belangrijk voorschil met voorgaande perioden was het opkomen van een stalgedeelte in de boerderij. Mensen en dieren leefden voortaan onder één dak. Men spreekt daarom ook wel over een ''woonstalhuis''.{{feit}}

In 2001 is in het centrum van [[Reykjavík]] in [[IJsland]] bij werkzaamheden het restant van een ''langhus'' gevonden. Nader onderzoek toonde aan dat dit uit [[871 n.Chr.]] stamde, met een marge van 2 jaar. Daarmee is het het oudste overblijfsel van menselijke bewoning in IJsland. Om het vochtige en vergankelijke [[Veenveen (grondsoort)|turf]] tegen uitdroging te beschermen en te conserveren, heeft men de muren met 12.000 liter [[tetra-ethyl-silicaat]] geïmpregneerd. Over de restanten hebben de IJslanders vervolgens een [[museum]] gebouwd, het ''Reykjavík 871 ± 2''.

Het Franse ''maison longère'' is een typisch Oost- en Centraal-Frans gebouw dat vooral in agrarische gebieden voorkomt en; meer specifiek in de departementen [[Bretagne (regio)|Bretagne]], [[Normandië]], [[Picardië]], [[Maine-et-Loire]], [[Pas-de-Calais]], [[Cantal]], [[Lozère]] en in de [[Pyreneeën]].<br>