Johanna Westerdijk: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
westerdijk jaar en oratie. #gendergap |
|||
Regel 18:
| portaal = Biologie
}}
'''Johanna ('Hans') Westerdijk''' ([[Nieuwer-Amstel]], [[4 januari]] [[1883]] - [[Baarn]], [[15 november]] [[1961]]) was een Nederlands [[botanicus]] en [[schimmels|schimmel]]deskundige. Zij werd in
==Levensloop==
Regel 41:
Westerdijk zette zich niet alleen in voor vrouwelijke studenten, maar voor alle studenten. Zo deed in 1939 een groep Zuid-Afrikaanse studenten Nederland aan. De Amsterdamse Vrouwelijke Studenten Vereniging weigerde de studenten te ontvangen, omdat het een gemengde (mannen en vrouwen) groep betrof. Dit druiste in tegen de opvattingen van Westerdijk. Voor Westerdijk was de (internationale) wetenschap principieel democratisch, en uitsluiting op welke grond dan ook was ongeoorloofd. In 1934 had de IFUW onder leiding van Westerdijk een resolutie aangenomen die stelde dat de IFUW nationale verenigingen voor academische vrouwen (zoals de VVAO) kon weren van lidmaatschap van de IFUW als de nationale verenigingen gekwalificeerde vrouwen uitsloot op grond van ras, godsdienst of politieke voorkeuren.<ref>{{Citeer boek|auteur=Faasse|titel=Een beetje opstandigheid.|datum=2012|bladzijdes=258-260|ISBN=|bezochtdatum=|URLdatum=}}</ref> Deze resolutie vond zijn grondslagen in een principe wat al bestond sinds de oprichting van de IFUW in 1919: de wens om politiek neutraal te blijven. De resolutie uit 1934 kwam voort uit de vraagstukken die ontstonden door de opkomst van [[Nationaalsocialisme|nazistische]] en [[Fascisme|fascistische]] regimes in Europa. In [[Italië]] en [[Duitsland]] kwamen de nationale verenigingen onder vuur te staan van de fascistische en nazistische regimes. In [[Krakau]] in 1936 werd besloten dat hoewel de nationale verenigingen geweerd konden worden, de IFUW academische vrouwen uit deze landen alsnog individueel kon opnemen als zij of geweerd werden van lidmaatschap van de nationale vereniging, of in ballingschap leefden, of waarvan de nationale vereniging niet meer bestond (zoals in Italië). Statutair gezien konden vrouwenorganisaties worden geweerd, maar het hoorde bij de morele plicht van de IFUW om individuele vrouwen te steunen die de dupe waren geworden van uitsluiting (door nationale verenigingen of door uitsluiting van de IFUW). De resolutie uit 1934 werd in 1939 ook toegevoegd aan Artikel 1 van de IFUW.<ref>{{Citeer boek|auteur=Faasse|titel=Een beetje opstandigheid.|datum=2012|bladzijdes=258-259.|ISBN=|bezochtdatum=|URLdatum=}}</ref> In lijn met deze resolutie, en de morele plicht om individuele leden te helpen, hielp de IFUW vrouwelijke wetenschappers te ontsnappen uit nazi-Duitsland.<ref>{{Citeer web|url=http://uwind.mpiwg-berlin.mpg.de/en/node/21|titel=Aid to Refugees|bezochtdatum=13-10-2016|auteur=|datum=|uitgever=Max Planck Institute for the History of Science}}</ref> Ook schreef Westerdijk in 1937 samen met zes andere wetenschappers een brief naar [[Adolf Hitler]], in de vergeefse hoop de wetenschapper [[Liselotte Hermann]] vrij te krijgen.<ref>{{Citeer boek|auteur=Faasse|titel=Een beetje opstandigheid.|datum=2012|bladzijdes=279|ISBN=|bezochtdatum=|URLdatum=}}</ref>
==Wetenswaardigheden==
2017 is uitgeroepen tot het Johanna Westerdijkjaar, omdat het dan 100 jaar geleden is dat Westerdijk tot hoogleraar werd benoemd.<ref>{{Citeer web|url=https://www.uu.nl/agenda/westerdijkviering-2017-100-jaar-vrouwelijk-hoogleraarschap|titel=Westerdijkviering 2017: 100 jaar vrouwelijke hoogleraren|bezochtdatum=2017-01-18|datum=2016-11-14|werk=Universiteit Utrecht|taal=nl}}</ref>
==Publicaties Westerdijk (selectie) ==
|