Celmembraan: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 5:
De celmembraan bestaat in de eenvoudigste vorm uit een dubbele laag [[fosfolipide]]n. Dit zijn langwerpige, sterk polaire moleculen bestaande uit een sterk hydrofiele kop en een of meerdere lange, hydrofobe staart. De staarten steken naar elkaar toe terwijl de koppen aan weerszijden van de membraan naar de waterige celinhoud, respectievelijk naar de waterige omgeving van de cel gekeerd zijn. Vetoplosbare stoffen hebben de neiging in de binnenlaag te gaan zitten en kunnen zich daar gemakkelijk bewegen in het vlak van de membraan (het vloeibaar-mozaïekmodel). Naast fosfolipiden bevatten celmembranen ook relatief grote hoeveelheden [[sfingolipide]]n zoals [[ceramide]] en [[cholesterol]].
 
<center>[[Bestand:Cell membrane detailed diagram nl2.png]]<br>|thumb|1000px|center|Model van een celmembraan.</center>]]
Water, elektrische lading en ionen kunnen in principe niet zonder meer door een celmembraan heen zodat [[concentratiegradiënt]]en in stand gehouden worden. Een belangrijk deel van de functies van de cel maakt hier gebruik van, b.v. bij [[fotosynthese]] is de ladingsscheiding van vitaal belang, bij [[celademhaling]] het feit dat protonen (waterstofionen) aan weerszijden van de membraan in verschillende concentratie kunnen voorkomen. Bij signaaloverdracht en spiercontractie speelt de gereguleerde doorlaatbaarheid voor allerlei andere ionen ([[Natrium|Na<sup>+</sup>]], [[Kalium|K<sup>+</sup>]], [[Calcium|Ca<sup>2+</sup>]]) een rol. Doorlaatbaarheid voor ionen wordt geregeld door specifieke ionkanalen, een van de vele typen eiwitten in een celmembraan. De kanalen in de celmembraan zijn voor hun doorlaatbaarheid vaak afhankelijk van de [[membraanpotentiaal]]. De celmembraan kan voor enkele stoffen ook via [[osmose]] doorlaatbaar zijn. Op deze manier is de celmembraan van groot belang voor de samenstelling van onder andere het [[cytoplasma]].